«Μητρός τε και Πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς»
================================
ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ-ΣΚΟΠΙΑ
====================================
ΓΝΩΜΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
==================================
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
=================================================================
ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ
==============================================================================================
<<.ΠΑΡΟΧΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΑΠΟ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΠΗΓΕΣ >>.
<<Λέγεται στα Συστήματα συλλογής-αναζήτησης πληροφοριών σχετικά με τη συλλογή πληροφοριών ότι: Οι πληροφορίες εξασφαλίζονται κατά 60% από ανοικτές πηγες, 30% από κρεβατοκάμαρες και 10% από έμμισθους πράκτορες.
=========================================
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ >>. ΠΗΓΗ:
Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ.
Είναι γεγονός ότι η ιστορική αναδρομή και μόνο αποδεικνύει με στοιχεία την παρουσία ελληνισμού στην περιοχή των Σκοπίων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, θέμα για το οποίο έχουν εκφράσει άποψη καθηγητές διεθνούς επιστημονικού κύρους. Το κομμουνιστικό καθεστώς υιοθέτησε τακτική διώξεων και εξοντωτικών μέτρων για την ολοκληρωτική αφομοίωση του ελληνισμού και όπου συναντούσε αντίσταση τακτική διασκορπισμού του ελληνικού στοιχείου σε περιοχές με συμπαγείς αλλοεθνείς πληθυσμούς.
Απογραφή των Γιουγκοσλάβων το 1940 κατέδειξε την παρουσία 30.000 ελλήνων, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία του καθηγητή Wilkinson, για τη «Δημοκρατία των Σκοπίων», στις 15 Μαρτίου 1948 ο πληθυσμός διαμορφώνεται σε Σκοπιανούς 788889, Αλβανούς 197433, Τούρκους 95987, Σέρβους 9335, Γύφτους 19000, Έλληνες-Βλάχους 10521 και διάφορους 11821 επί συνόλου 1152986.
Είναι γνωστό ότι κατά το έτος 1948 «εκλάπησαν» από διάφορες αντάρτικες ομάδες 28.000 παιδιά, που μεταφέρθηκαν βίαια στη Γιουγκοσλαβία, καθώς και ότι οι πολιτικοί πρόσφυγες δεν έχασαν τίποτε από την ελληνική τους καταγωγή και πολλοί από αυτούς επιθυμούσαν να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα, πράγμα που δεν τους επέτρεψαν οι γιουγκοσλαβικές αρχές.
Οι διώξεις και περιορισμοί των αρχών της Δημοκρατίας των Σκοπίων, απέναντι στους γηγενείς Έλληνες ήταν αφόρητες, καθώς επέβαλαν καινούριους κανόνες συμπεριφοράς όπως απαγόρευση της ελληνικής γλώσσας, λειτουργίας ελληνικών σχολείων, κυκλοφορίας ελληνικού τύπου, διώξεις για όσους τολμούσαν να πουν ότι είναι Έλληνες και απαγόρευση κάθε συζήτησης για θέματα μειονοτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων της περιοχής.
Τα επίσημα στατιστικά έντυπα του γιουγκοσλαβικού κράτους, για την περιοχή της «Δημοκρατίας των Σκοπίων», κατά το έτος 1953, αναφέρουν για 1500 Σαρακατσάνους και 12000 Έλληνες με επιθυμία επιστροφής στην Ελλάδα, 8000 πρόσφυγες που αποδέχθηκαν να λάβουν τη γιουγκοσλαβική υπηκοότητα και να ενταχθούν στο «ψευτομακεδονικό» έθνος, 24000 πρόσφυγες που παρέμειναν Έλληνες και 100000 Βλάχους που δήλωσαν Έλληνες, ήτοι σύνολο Ελλήνων 137000.
Υπήρχε νόμος στη «Δημοκρατία των Σκοπίων», σύμφωνα με τον οποίο, όσοι δεν αποδέχονταν να ενταχθούν στο «ψευτομακεδονικό έθνος», ή σε μια από τις άλλες αναγνωρισμένες εθνότητες, τότε προσαρτούσαν σ' αυτούς τον όρο «Γιουγκοσλαβία».
Στην ανεπίσημη στατιστική του 1960 είναι πασιφανής η απόδειξη της αλήθειας έστω και μερικώς. Σκοπιανοί 726.000, Αλβανοί 200.000, Τούρκοι 104.000, Βούλγαροι 80.000, Σέρβοι 35.000, «Αιγαίοι φυγάδες» 35.000, Βλάχοι 20.000, Έλληνες 15.000, Άλλοι 11.000, ήτοι Σύνολο 1.226.000.
Προκύπτει πλέον σαφώς, ίσως για πρώτη φορά, ότι υπάρχουν πολιτικοί φυγάδες, που δεν αποδέχθηκαν την αλλαγή της συνείδησης τους, δηλαδή ένταξη στο «ψευτομακεδονικό» έθνος και παρέμειναν Έλληνες, καταδεικνύοντας έτσι ότι εγκατέλειψαν το ελληνικό έδαφος για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Και ο αριθμός των 35.000 «Αιγαίων Φυγάδων», όπως χαρακτηριστικά ονομάζονται οι πολιτικοί πρόσφυγες, ομοιάζει με αυτόν των 24.000 προσφύγων του στατιστικού εντύπου του 1953, που παρέμειναν εθνικά Έλληνες.
Επίσης, έχουμε μια εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού των Βλάχων. Φυσικά, υπάρχει η πάγια τακτική των Σλάβων να διαχωρίζουν από τον ελληνικό κορμό τους Βλάχους, θεωρώντας τους σαν ξεχωριστό έθνος, ενώ οι Βλάχοι το δήλωσαν καθαρά πως είναι φανατικοί Έλληνες.
Τον επόμενο χρόνο φυσικά έχουμε την επίσημη στατιστική του Γιουγκοσλαβικού κράτους, που καταγράφει τα εξής πληθυσμιακά στοιχεία: «Σκοπιανοί» 1.000.800, Αλβανοί 183.000, Τούρκοι 131.400, Σέρβοι 42.700, «ΡωμανοΕ» - Αθίγγανοι 20.600, Διάφοροι 47.500, ήτοι Σύνολο 1.426.000. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «διάφοροι» του 1948 αυξήθηκαν από 10.000 σε 47.500. Από το 1964 τέθηκε σε εφαρμογή ένα σχέδιο διώξεων και στραγγαλισμού του Ελληνισμού της περιοχής και δημιουργίας κάποιας μειονότητας «ψευτομακεδονικής» στην εντός ελληνικών συνόρων ελεύθερη Μακεδονία, για να καλύψουν τη φίμωση των Ελλήνων της «Δημοκρατίας των Σκοπίων».
Η απογραφή του 1971 δίνει την παρακάτω εικόνα, για την πληθυσμιακή κατάσταση της περιοχής. «Σκοπιανοί» 1.142.300, Αλβανοί 279.800, Τούρκοι 108.500, Σέρβοι 16.400, «Ρωμαίοι Αθίγγανοι» 24.500, Διάφοροι 45.800, ήτοι Σύνολο 1.647.300.
Σε αυτή την απογραφή παρατηρούμε ότι, στη 10ετία 1961-1971 έχουμε μια ραγδαία και ανεξήγητη αύξηση (της τάξης του 53% περίπου) του αλβανικού πληθυσμού από 183.000 σε 280.000, που δεν μπορεί να οφείλεται σε πραγματικό και φυσιολογικό δημογραφικό ρυθμό.
Ίσως όμως να οφείλεται και στην πολιτική διεκδίκησης των δικαιωμάτων της αλβανικής μειονότητας από μέρους της επίσημης Αλβανίας, που οδήγησε τελικά στα γεγονότα του Κοσσυφοπεδίου.
Το έτος 1987 το έγκυρο δημοσιογραφικό περιοδικό «Sabor», αναφέρεται στους Βλαχόφωνους ή όπως τους ονομάζει Τσιντσάρους. Οι ίδιοι οι Βλαχόφωνοι περιέγραφαν ανάγλυφα τις παραδόσεις τους, την εθνική τους ταυτότητα και έλεγαν χαρακτηριστικά σε διάλογο με τους Σλάβους ότι αυτοί είναι οι γνήσιοι Μακεδόνες.
Το πρώτο τεύχος του περιοδικού «ΖΑΒAVNIK» (Διασκευαστής) του Βελιγραδίου, γράφει για τους Τσιντσάρους. «Η φυλή αυτή είναι το ελληνικό μακεδoνικό στοιχείο, που ζούσε στα βορεινά μέρη της Μακεδονίας και με την κατάκτηση των ρωμαϊκών λεγεώνων σχεδόν εκλατινίστηκαν. Το κέντρο τους κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας ήταν η Μοσχόπολη. Το καινούριο τους καταφύγιο, όταν η πόλη τους καταστράφηκε από τον Αλή Πασά, δημιουργήθηκε στα ΒΙΤΩΛΙΑ. Αυτοαποκαλούνταν και αυτοαποκαλούνται Γκραικοβλάχοι ή Ελληνοβλάχοι, διέθεταν τεράστια χρηματική δύναμη και έδωσαν ευεργέτες όπως Αβέρωφ, Σίνας, Τοσίτσας, Καπλάνης, Ζάππας».
Τον 20ο αιώνα ζουν στην περιοχή του Μοναστηρίου 150.000 από τη φυλή αυτή. Δε χρειαζόμαστε τίποτε άλλο, αφού έχουμε αυτή την άνευ προηγουμένου ομολογία, η οποία σημειωτέον έγινε από επίσημο έντυπο. Το περιοδικό «START» (1-15/12/89) αναφέρεται στα ανθρώπινα δικαιώματα των Βλαχόφωνων της «Δημοκρατίας», που αποτελεί μαρτυρία για την ύπαρξη Ελλήνων στην περιοχή, δείχνοντας παράλληλα και την καταπίεση που υφίστανται.
Η απογευματινή εφημερίδα «Βέτσερ», που εκδίδεται υπό την αιγίδα των κρατικών αρχών και είναι όργανο της πολιτικής των Σκοπίων, στις 19 Μαΐου 1990 αναφέρει. «Στην επιτροπή της Εθνοσυνέλευσης της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας για τις σχέσεις μεταξύ των εθνοτήτων, πραγματοποιήθηκε συζήτηση για την εφαρμογή των δικαιωμάτων των Βλάχων, που αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα.
Με τον ορό «Βλάχοι», όπως και στην Ελλάδα, εννοούνται οι Βλαχόφωνοι Έλληνες Μακεδόνες, που εξακολουθούν ακόμη να ζουν στο Μοναστήρι, το Κρούσοβο, τη Μηλόβιτσα, το Μεγάροβο, την Αχρίδα, ακόμη και μέσα στα Σκόπια».
Σε ανεπίσημη στατιστική που αναφέρεται και στο βιβλίο του σλαβολόγου καθηγητή του Α.Π.θ. Ιωάννη Ταρνανίδη «ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» , καταγράφονται: Αλβανοί 750.000-800.000, Αθίγγανοι 200.000-250.000,
Τούρκοι 120.000-130.000, Βλάχοι 50.000, Σέρβοι 300.000, Βούλγαροι 600.000, Διάφοροι 80.000, «Ψευτομακεδόνες» 250.000, Σύνολο κατοίκων 2.050.000-2.200.000. Σε αυτή την απογραφική στατιστική του πληθυσμού, οι περίφημοι «Μακεδόνες» των Σκοπίων αποτελούν μειοψηφία στην ίδια τη Δημοκρατία, που αδιάντροπα ονομάζουν «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».
Το αμερικανικό περιοδικό «PULS» στις 24-9-1991, σε ερωτηματολόγιο που έκανε στον ντόπιο πληθυσμό, έθεσε το θέμα: «Με ποια χώρα θα θέλατε να ενωθείτε σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησης της Δημοκρατίας από τη Γιουγκοσλαβία ;».
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 10,88% του πληθυσμού απάντησε ότι θα ήθελε να ενωθεί με το ελληνικό κράτος (!).
Αν θεωρήσουμε ως γενικό πληθυσμό της «Δημοκρατίας των Σκοπίων» τον αριθμό των 2.200.000 κατοίκων (στατιστική 1980) βλέπουμε ότι το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε αριθμό 239.000 κατοίκους, που είναι τόσο κοντά με τον αριθμό των 250.000, που τονίζουν πολλοί ότι είναι ο ελληνικός πληθυσμός της «Δημοκρατίας των Σκοπίων».
Στο Statistical Study αναφέρεται ότι από την περιοχή του Μοναστηρίου διέφυγαν για την Ελλάδα περίπου 50.000 Έλληνες. Αυτό δεν μπορεί να ελεγχθεί, αλλά κι αν ακόμη εθεωρείτο σαν αληθινό και συνδυάσουμε τον αριθμό των Βλάχων της ανεπίσημης στατιστικής και το ποσοστό 10,9% (239.000) του αμερικάνικου περιοδικού, τότε ο Ελληνικός Πληθυσμός της «Δημοκρατίας των Σκοπίων» πρέπει να ανέρχεται περίπου στις 250.000.
Για τους Σαρακατσάνους αποκαλύφθηκε ότι παρόλο που οι ίδιοι δηλώνουν Σαρακατσάνοι, τα διαβατήρια τους αναγράφουν «ψευτομακεδόνες». Εντούτοις παρόλη την προπαγάνδα που υφίστανται κάθε μέρα, γνωρίζουν καλά ότι οι Σαρακατσάνοι ήταν στα βουνά της περιοχής από την εποχή της Τουρκοκρατίας και παλαιότερα. Και αυτό σημαίνει ότι γνωρίζουν καλά πως είναι οι γηγενείς και οι φυσικοί κάτοικοι της ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, έστω και αν τους αφαιρέθηκαν τα κτήματά τους για να μην υπάρχει στοιχείο κατοχής από ελληνικά χέρια.
Ο πρόεδρος της «Δημοκρατίας των Σκοπίων» Κίρο Γκλιγκόρωφ στις 5/6/1993 σε συνέντευξη στην εφημερίδα ‘’Τσέχικη Ημέρα’’ παραδέχθηκε για πρώτη φορά ότι υπάρχουν 100.000 Έλληνες στη Δημοκρατία του.
Σε ερώτηση που του απηύθυναν δημοσιογράφοι, αφού τόνισε ότι οι Αλβανοί είναι λιγότεροι από όσοι παρουσιάζονται, έκανε την εξής παρατήρηση. «Στα Βαλκάνια σήμερα γίνεται συναγωνισμός στους αριθμούς, και ο καθένας παρουσιάζει το δικό του έθνος σαν το μεγαλύτερο. Οι Έλληνες δηλώνουν ότι ζουν εδώ 250.000, από τις στατιστικές όμως είναι μόνο 100.000».
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γκλιγκόρωφ πέφτει στο κενό η προσπάθεια εμφάνισης των Σκοπιανών ως κυρίαρχο έθνος. Σε κάποια άρθρα εφημερίδων εκφράζεται η άποψη ότι το κρατίδιο των Σκοπίων δεν έχει μέλλον και σύντομα θα διαλυθεί επ’ ωφελεία των Αλβανίας, Βουλγαρίας και Σερβίας και ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να διεκδικήσει τον εκεί Ελληνισμό.
Κάποτε πρέπει να σταματήσει η ηττοπαθής αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων. Οι όροι χαμένες ή αλησμόνητες πατρίδες προκαλούν σήμερα μόνο την αύξηση του θράσους των σφετεριστών της ιστορίας και παγκόσμιο γέλιο για το δισταγμό μας να υπερασπιστούμε τα δίκαιά μας.
Οι απλοί και αγνοί Έλληνες, αυτοί που θα χύσουν το αίμα τους για την Πατρίδα και είναι πάρα πολλοί και όχι οι υποτελείς των πολυεθνικών, παρά το γεγονός ότι πέρασαν περισσότερα από δέκα χρόνια από τις διαβουλεύσεις της Λισαβώνας για την ονομασία του κρατιδίου, μετά την ανεξαρτητοποίησή του από τη διαλυμένη Γιουγκοσλαβία και παρά τις τάσεις ευδαιμονισμού και κερδοσκοπίας, για να είμαστε ειλικρινείς, που τους διακατέχουν, δεν έχουν ξεχάσει.
============================================
============================================
===========================================
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ>>.ΠΗΓΗ:
του Σταύρου Καρκαλέτση*
Ένα από τα πλέον άγνωστα τμήματα των εκτός Ελλάδας Ελλήνων, είναι αυτό που κατοικεί στη FYROM, στα σημερινά Σκόπια. Θα τολμούσα να ισχυριστώ πως δεν πρόκειται απλώς για ''άγνωστο'' αλλά και ''ανεπιθύμητο'' για τον μικροαθηναικό ενδοτισμό κομμάτι του Ελληνισμού. Το πολιτικό αδιέξοδο στις σχέσεις των Σκοπίων με την Ελλάδα, η επιθετική σκοπιανή ιδεολογία του ''μακεδονισμού'', και η παραδοσιακή έλλειψη ενδιαφέροντος τόσο από το ελληνικό κράτος όσο και από την ακαδημαϊκή κοινότητα, συνέβαλαν στην άγνοια της ιστορίας τους αλλά και της σύγχρονης παρουσίας τους. Υπάρχει όμως Ελληνισμός στα Σκόπια, την ώρα που κάποιοι στην Αθήνα ετοιμάζονται για τις νέες εκπτώσεις με τίτλο ''Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας''.
Κατά το 19ο αιώνα, ο ελληνικός αυτός πληθυσμός κατοικούσε κατά πλειονότητα στην περιοχή της Πελαγονίας, που περιλαμβάνει την Οχρίδα (Αχρίδα), το Μοναστήρι, τη Γευγελή, και τη Στρώμνιτσα. Τα βόρεια όριά του, που ταυτίζονταν με τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας, ήταν το Κρούσοβο και το Πρίλεπο. Οι πρώτες εθνικές συγκρούσεις άρχισαν το 1870, με τη δημιουργία της βουλγαρικής Εξαρχείας και με την απόπειρα των Βούλγαρων εθνικιστών να αποσπάσουν τους σλαβόφωνους ελληνικούς πληθυσμούς από την επιρροή του ελληνόφωνου Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο σλαβόφωνος πληθυσμός διασπάστηκε. Ένα μέρος, οι βουλγαρίζοντες, προσχώρησε στην Εξαρχία, ενώ ένα άλλο σημαντικό μέρος παρέμεινε πιστό στην ελληνική ιδέα και στο Πατριαρχείο.
Οι βασικές ομάδες του ελληνισμού της Πελαγονίας ήταν τρεις: Οι πατριαρχικοί σλαβόφωνοι, οι Βλάχοι, και οι Σαρακατσάνοι. Ο Σκοπιανός ιστορικός Kriste Bitoski αναφέρει: ''Ιδίως οι Βλάχοι, βαθμιαία έγιναν η κύρια δύναμη στο πλευρό της Μητρόπολης της Πελαγονίας για την προώθηση της Μεγάλης Ελληνικής Ιδέας. Οι ναοί και τα σχολεία του Μοναστηρίου ήταν σε ελληνικά χέρια κατά τα μέσα του 19ου αιώνα…''. Στο υπόμνημα που απέστειλε η ελληνική κοινότητα της Πελαγονίας το 1903 προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, περιγράφεται με σαφήνεια η πολιτιστική και εθνική κατάσταση: ''Λαλούμεν ελληνιστί, βουλγαριστί, βλαχιστί, αλβανιστί, αλλ’ αυδέν ήττον εσμέν άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν ν’ αμφισβητεί προς ημάς τούτο''.
Η ένταση των εθνοτικών συγκρούσεων στην περιοχή φαίνεται και από τη μαρτυρία του Michel Pailares: ''Στο Μοναστήρι, όλοι οι Βλάχοι είναι Έλληνες ως τα βάθη της καρδιάς τους, με ελληνικές παραδόσεις και ιδανικά. Στέλνουν πάνω από δύο χιλιάδες παιδιά στα σχολεία του εκεί Ελληνισμού, που τα πλουτίζουν με τις εισφορές τους. Αυτοί βρίσκονται επικεφαλής του πιο σκληρού και αμείλικτου αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Δημιούργησαν μια μυστική επιτροπή που είναι ο τρόμος των κομιτατζήδων. Ούτε ο μητροπολίτης ούτε ο Έλληνας πρόξενος μπορούν να μετριάσουν τον έξαλλο πατριωτισμό τους…''.
Μετά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο και την ενσωμάτωση της περιοχής στο νεοσύστατο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913), η κατάσταση χειροτέρευσε. Οι Σέρβοι ακολούθησαν μια πολιτική εκσλαβισμού και εκσερβισμού. Απαγόρευσαν τη χρήση της ελληνικής γλώσσας και έκλεισαν τα ελληνικά σχολεία και τις ελληνικές εκκλησίες. Σε ιδεολογικό επίπεδο, μετονόμασαν τους κατοίκους σε ''παλιούς Σέρβους'' (starii Srbrji). Η πολιτική αυτή αντικαταστάθηκε με την πολιτική εκβουλγαρισμού κατά τη διάρκεια τόσο της περιόδου 1916-1918, όταν η περιοχή κατελήφθη από τις Κεντρικές Δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στη συνέχεια τα Σκόπια θα επανέλθουν στη σερβική δικαιοδοσία και η επαρχία θα oνομαστεί η επαρχία Vardarska. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα υποστεί τη γερμανική Κατοχή, όπου όμως μεγάλο μέρος του πληθυσμού (οι βουλγαρίζοντες) είδαν τους Γερμανούς ως ελευθερωτές, καθ' ότι σύμμαχοι των Βουλγάρων. Τότε θα επιστρέψουν και οι Βούλγαροι στην περιοχή και θα συνεχίσουν την πολιτική εκβουλγαρισμού. Είναι ακριβώς η πολιτική θα προσπαθήσει να ακυρώσει ο Τίτο στη συνέχεια, εφευρίσκοντας το ιδεολόγημα του μακεδονισμού.
(Συνεχίζεται)
* Από το έργο ''ΑΤΛΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ'', εκδ. ''ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ'', Αθήνα 2001
==========================================
<<ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ>>
Mε την ευκαιρί της-αναγνώρισης του μορφώματος του Κοσσυφοπεδίου από το Δ.Δ. της Χάγης η οποία ανοίγει σύντομα τους ασκούς του Αιόλου θα επιθυμούσα να μοιραστώ με το αντιδραστικό και ανήσυχο αναγνωστικό σας κοινό κάποιες πληροφορίες σχετικά με το ρόλο που καλείται να παίξει η νεότευκτη "κρατική" οντότητα με τον υποστασιασμό των ΗΠΑ στα Βαλκάνια....
Ας μη ξεχνούμε ΠΟΤΕ τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη για τη Μακεδονία...
Μακάρι να αφυπνισθούμε όλοι σε ατομικό αρχικά επίπεδο ώστε να συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα της ολοκλήρωσης της Επανάστασης του '21. Ο αγώνας τώρα αρχίζει....
Απίστευτο και όμως αληθινό. Η γιγαντιαία Αμερικανική βάση CAMP BONDSTEEL στο ιστορικό Urosevac του νότιου Κοσόβου είναι τόσο μεγάλη που διακρίνεται από την ..Σελήνη με γυμνό οφθαλμό.
Απέχει 149 μόλις χιλιόμ. από τα ελληνικά σύνορα και 26 χιλιόμ. από την πόλη των Σκοπίων. Σε έκταση 3.865 στρεμμάτων φιλοξενεί 9.000 Αμερικανούς στρατιωτικούς μαζί με τον βαρύ εξοπλισμό τους
Το εσωτερικό της οδικό δίκτυο έχει μήκος 25 χλμ. Είναι η πρώτη διακρατική βάση στην στρατιωτική ιστορία καθώς εκτείνεται και επεκτείνεται ταυτόχρονα στο έδαφος δύο ανεξάρτητων κρατών, της π.γ.δ.Μ. και του Κοσόβου. Στην Ελλάδα ήταν άγνωστη μέχρι τις αρχές του 2008 καθώς τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ παρασιωπούσαν την ύπαρξή της για λόγους προπαγανδιστικής σκοπιμότητας εξ αιτίας του Σκοπιανού.
Το Camp Bondsteel, η δεύτερη σε μέγεθος Αμερικανική βάση του κόσμου, στήθηκε το 2.000 σε τρεις μόλις μήνες με συναρμολογούμενες κατασκευές τύπου ΠΡΟΚΑΤ από 7.000 Αλβανούς εργάτες που εργάσθηκαν νυχθημερόν υπό την επίβλεψη 1.000 Αμερικανών μηχανικών, με κόστος μόλις 180 εκατομ. δολλάρια.
Κατασκευάστρια εταιρεία η Αμερικανική Halliburton μέσω της θυγατρικής Brown & Root Services Corp. Διευθύνων σύμβουλος (CEO) της Halliburton διετέλεσε ένα από τα δημοφιλέστερα γεράκια του Αμερικανικού Πενταγώνου, ο Dick Cheney, πρώην Υπουργός Αμυνας και ήδη αντιπρόεδρος των ΗΠΑ
Tην πρωτιά των Αμερικανικών βάσεων ανά τον κόσμο εξακολουθεί να κατέχει το Camp Anaconda στο Ιράκ που φιλοξενεί 28.000 στρατιωτικούς και πολίτες διαφόρων εθνικοτήτων. Βρίσκεται βόρεια της Βαγδάτης δίπλα στο αεροδρόμιο και εμπεριέχει πολλαπλούς αεροδιαδρόμους από τους οποίους εξυπηρετείται η δράση και ο ανεφοδιασμός των συμμαχικών στρατευμάτων στο Ιράκ.
Το Camp Bondsteel φιλοδοξεί να κλέψει την πρώτη θέση μετά την ολοκλήρωση μιας προσαρτημένης δεύτερης δίδυμης βάσης που ήδη κατασκευάζεται στο έδαφος της π.γ.δ.Μ. περιλαμβάνοντας αεροδρόμιο, εγκαταστάσεις εκτοξεύσεως πυραύλων και ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης.
Η εταιρεία Halliburton είναι ταυτόχρονα ανάδοχος του ενεργειακού σούπερ αγωγού ΑΜΒΟ μήκους 892 χιλιομ. που θα συνδέσει το Βουλγαρικό λιμάνι Burgas με τον Αυλώνα. Ο αγωγός δυναμικότητας 750.000 βαρελίων ημερησίως, θα διέλθει από τις νότιες παρυφές της δίδυμης βάσης με σκοπό να τροφοδοτήσει την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά και την Αμερική με πετρέλαιο της Κασπίας.
Η βάση συνδέεται με διάδρομο μερικών χιλιομέτρων με τα σύνορα της π.γ.δ.Μ. καθώς μία δεύτερη δίδυμη βάση εφοδιασμένη με αεροδιάδρομο μαχητικών αεροσκαφών, στήνεται εσπευσμένα στο έδαφος της π.γ.δ.Μ. πολύ πιό κοντά στα ελληνικά σύνορα. Προορισμός: Η διαρκής επιτήρηση των Βαλκανίων, της ανατολικής Μεσογείου και κυρίως του γιγάντιου πετρελαιαγωγού ΑΜΒΟ προϋπολογισμού 1,3 δισεκ. δολλαρίων που θα διέλθει από την π.γ.δ.Μ.
Γιά όσους δεν γνωρίζουν ΑΜΒΟ σημαίνει Albanian-Macedonian-Bulgarian Oil. Πρόκειται για Αμερικανικό κονσόρτσιουμ κατασκευής ενεργειακών διαύλων με έδρα τo Τέξας. Ο πετρελαιαγωγός ΑΜΒΟ θα συνοδεύεται παράλληλα από την λεγόμενη παρα-Εγνατία οδό, έναν οδικό άξονα που θα συνδέσει την Μαύρη Θάλασσα με την Αδρατική μέσω π.γ.δ.Μ.
Τα οικονομικά οφέλη για την περιοχή θα είναι τεράστια, καθώς το φιλόδοξο αυτό Project θα αναβαθμίσει την οικονομία των τριών χωρών μέσω των οποίων πρόκειται να διέλθει.
Στο κτιριακό συγκρότημα θα στεγάζεται και το λογιστικό κέντρο υποστήριξης της γιγαντιαίας στρατιωτικής βάσης Bondsteel των ΗΠΑ που βρίσκεται σε απόσταση 25 χιλιομ. πάνω στην μεθόριο π.γ.δ.Μ.-Κοσόβου καθώς και άλλων βάσεων σε Αλβανία, Βουλγαρία και Ρουμανία.
Από όλες τις παραπάνω χώρες η π.γ.δ.Μ θεωρείται η πλέον πιστή σύμμαχος των ΗΠΑ καθώς η γεωστρατηγική της ταξινόμηση υφίσταται συνεχή αναβάθμιση και ο αντιαμερικανισμός είναι μία έννοια ακατανόητη έως και ανύπαρκτη.
ΜΙΑ ΒΑΣΗ ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ....
Το στρατόπεδο Camp Bonsteel που αποκαλείται χαϊδευτικά από τους Αμερικανούς Grande Dame (Μεγάλη κυρία), εκτείνεται σταδιακά στις δύο πλευρές των συνόρων π.γ.δ.Μ-Κοσόβου εξυπηρετώντας τα τέσσερα πέμπτα της δύναμης που διατηρούν οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια.
Ταυτόχρονα στεγάζει και το αρχηγείο της πολυεθνικής δύναμης KFOR που προστατεύει το νεοσύστατο κράτος του Κοσόβου.
Είναι τόσο αχανές που υποδιαιρείται σε εξωτερική, μέση και κεντρική ζώνη. Φιλοξενεί 60 επιθετικά ελικόπτερα Apache και Blackhawk, πολύ σύντομα όμως θα γίνει βάση μαχητικών F-16 και Stealth που θα μεταφερθούν από την βάση Aviano της Ιταλίας.
Ο στρατηγικός στόχος του Camp Bondsteel είναι διπλός: Η στρατιωτική προστασία της ροής πετρελαίου από την Κασπία στην Ευρώπη και Αμερική και η δυναμική επέμβαση σε περίπτωση αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια και Μέση Ανατολή.
Αν και το πετρέλαιο που θα ρέει στον σωλήνα θα έρχεται από την κεντρική Ασία και ιδίως το Καζακστάν, οι ΗΠΑ θέλουν να το ελέγχουν και πολύ πιθανόν να διακόπτουν την ροή του κατά βούληση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην κατασκευή του αγωγού ΑΜΒΟ συμμετέχουν με κεφάλαια οι Αμερικανικοί πετρελαϊκοί υπεργίγαντες Exxon, Mobil και Chevron.
Αεροφωτογραφία του συγκροτήματος με φόντο τον ποταμό Vardar
Οι εργασίες οικοδόμησης συνεχίζονται νυχθημερόν με αμείωτο ρυθμό. Το ερώτημα που πλανάται είναι εάν στα εγκαίνια προσκληθή ο Ελληνας επιτετραμένος στα Σκόπια.
Στα Σκόπια κατασκευάζεται ταχύτατα υπό άκρα μυστικότητα η μεγαλύτερη Aμερικανική πρεσβεία του κόσμου.
Στο μεταξύ oι Aμερικανοί θέλουν να πείσουν τους αθίγγανους Roma που ζουν σε διπλανό χωριό να αλλάξουν τόπο κατοικίας καταβάλλοντας ελκυστικές αποζημιώσεις.
===========================================
Ο Στογιάντσε Άνγκελοφ, απόστρατος στρατηγός της Αστυνομίας
των Σκοπίων και επικεφαλής του κόμματος "Αξιοπρέπεια" δήλωσε εμφατικά
ότι "η κοινή συνεδρίαση των κυβερνήσεων Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου αποτελεί
μέρος της υλοποίησης της στρατηγικής για τη Μεγάλη Αλβανία! Ταυτόχρονα
συμπλήρωσε, πως αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για την οντότητα των Σκοπίων!
Ο Σ.Άνγκελοφ συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο του 2001 και πολέμησε εναντίον των Αλβανών σε μάχες κοντά στο Τέτοβο και στο Αρατσίνοβο, στο βορειοδυτικό μέρος του κράτους των Σκοπίων.
Να σημειωθεί ότι τα μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων, έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στη συνάντηση των πρωθυπουργών της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου. Τι όμως αποφασίστηκε στη συνάντηση αυτή;
Στην πρώτη κοινή συνεδρίαση Αλβανίας- Κοσσυφοπεδίου στην πόλη της Πριζρένης του Κοσόβου, αποφασίστηκε να διατεθεί το ποσό των 100 χιλιάδων ευρώ, ειδικά για τις μητέρες στο Πρέσεβο, ως ‘δώρο μητρότητας’.
Η δήλωση έγινε μετά το έγγραφο της στρατηγικής εταιρικής σχέσης που υπογράφηκε από τους πρωθυπουργούς της Αλβανίας Έντι Ράμα και του Κοσσυφοπεδίου- Χασίμ Θάτσι.
Η συμφωνία αναφέρεται στη συνεργασία και στη διευκόλυνση του εμπορίου, στον τομέα των μεταφορών και των υποδομών καθώς και την εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας στον τομέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
«Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής της ασφάλειας θα ενισχύσουμε το διάλογο. Απώτερος στόχος μας είναι η ένταξη στον ΟΗΕ, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ», δήλωσε ο πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου.
Τέλος, οι δύο κυβερνήσεις- Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου, συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα κοινό ταμείο βοήθειας για τους Αλβανούς της Κοιλάδας του Πρέσεβο- νότιας Σερβίας.
Για το κοινό συνέδριο στο Πρίζρεν, ο καθηγητής διεθνούς πολιτικής, Πρέντραγκ Σίμιτς, ερμηνεύει ως επιθυμία των Αλβανών να γίνει ο επόμενος στόχος στις σχέσεις Αλβανίας-Σερβίας, η περιοχή της νότιας Σερβίας.
«Η Πρίστινα και τα Τίρανα παίζουν με την Κοιλάδα του Πρέσεβο, την ίδια στιγμή που οι Σέρβοι προσπαθούν να ενισχύσουν τους θεσμούς στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο. Έτσι προετοιμάζουν οι Αλβανοί το έδαφος στην επιδίωξή τους για ανταλλαγή εδαφών μελλοντικά. Προσωπικά πιστεύω ότι για τη χώρα μας η νότια Σερβία αποτελεί στρατηγικά σημαντική περιοχή», δήλωσε ο Σίμιτς στο «Νόβοστι».
Η κοινή συνεδρίαση των δύο κυβερνήσεων δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, δεδομένου ότι ακολουθείται κοινή πρακτική στην περιοχή. Μέσα από μια σειρά ενεργειών φαίνεται σαφώς, ότι το αυτοαποκαλούμενο κράτος του Κοσσυφοπεδίου θα επιδιώξει να ενωθεί με την Αλβανία, δήλωσε ο ιστορικός Πρέντραγκ Σίμιτς.
Η συνάντηση στην πόλη Πρίζρεν δεν είναι τυχαία. Στα τέλη του 19ου αιώνα στην πόλη αυτή ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος της Πρίζρεν. Η Λίγκα της Πρίζρεν είναι η σπονδυλική στήλη για την ιδέα της δημιουργίας της «Μεγάλης Αλβανίας» και ο συμβολισμός των μηνυμάτων είναι σαφής, σημειώνει σερβικό δημοσίευμα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
============================================
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ >>
Αυτό είναι το νέο παγκόσμιο σύστημα ασφαλείας: Η αντι-ΝΑΤΟική συμμαχία που συγκροτεί η Ρωσία στο δρόμο προς την τελική σύγκρουση!
Πλησιάζει η στιγμή της δημιουργίας ενός νέου διπολικού
στρατιωτικού συστήματος ασφαλείας... ===========================================
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ>>.
==========================================
Στρατηγική περικύκλωση της Ελλάδας από την Τουρκία μέσω Αλβανίας και Σκοπίων
Είναι γεγονός ότι η ιστορική αναδρομή και μόνο αποδεικνύει με στοιχεία την παρουσία ελληνισμού στην περιοχή των Σκοπίων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, θέμα για το οποίο έχουν εκφράσει άποψη καθηγητές διεθνούς επιστημονικού κύρους. Το κομμουνιστικό καθεστώς υιοθέτησε τακτική διώξεων και εξοντωτικών μέτρων για την ολοκληρωτική αφομοίωση του ελληνισμού και όπου συναντούσε αντίσταση τακτική διασκορπισμού του ελληνικού στοιχείου σε περιοχές με συμπαγείς αλλοεθνείς πληθυσμούς.
Απογραφή των Γιουγκοσλάβων το 1940 κατέδειξε την παρουσία 30.000 ελλήνων, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία του καθηγητή Wilkinson, για τη «Δημοκρατία των Σκοπίων», στις 15 Μαρτίου 1948 ο πληθυσμός διαμορφώνεται σε Σκοπιανούς 788889, Αλβανούς 197433, Τούρκους 95987, Σέρβους 9335, Γύφτους 19000, Έλληνες-Βλάχους 10521 και διάφορους 11821 επί συνόλου 1152986.
Είναι γνωστό ότι κατά το έτος 1948 «εκλάπησαν» από διάφορες αντάρτικες ομάδες 28.000 παιδιά, που μεταφέρθηκαν βίαια στη Γιουγκοσλαβία, καθώς και ότι οι πολιτικοί πρόσφυγες δεν έχασαν τίποτε από την ελληνική τους καταγωγή και πολλοί από αυτούς επιθυμούσαν να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα, πράγμα που δεν τους επέτρεψαν οι γιουγκοσλαβικές αρχές.
Οι διώξεις και περιορισμοί των αρχών της Δημοκρατίας των Σκοπίων, απέναντι στους γηγενείς Έλληνες ήταν αφόρητες, καθώς επέβαλαν καινούριους κανόνες συμπεριφοράς όπως απαγόρευση της ελληνικής γλώσσας, λειτουργίας ελληνικών σχολείων, κυκλοφορίας ελληνικού τύπου, διώξεις για όσους τολμούσαν να πουν ότι είναι Έλληνες και απαγόρευση κάθε συζήτησης για θέματα μειονοτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων της περιοχής.
Τα επίσημα στατιστικά έντυπα του γιουγκοσλαβικού κράτους, για την περιοχή της «Δημοκρατίας των Σκοπίων», κατά το έτος 1953, αναφέρουν για 1500 Σαρακατσάνους και 12000 Έλληνες με επιθυμία επιστροφής στην Ελλάδα, 8000 πρόσφυγες που αποδέχθηκαν να λάβουν τη γιουγκοσλαβική υπηκοότητα και να ενταχθούν στο «ψευτομακεδονικό» έθνος, 24000 πρόσφυγες που παρέμειναν Έλληνες και 100000 Βλάχους που δήλωσαν Έλληνες, ήτοι σύνολο Ελλήνων 137000.
Υπήρχε νόμος στη «Δημοκρατία των Σκοπίων», σύμφωνα με τον οποίο, όσοι δεν αποδέχονταν να ενταχθούν στο «ψευτομακεδονικό έθνος», ή σε μια από τις άλλες αναγνωρισμένες εθνότητες, τότε προσαρτούσαν σ' αυτούς τον όρο «Γιουγκοσλαβία».
Στην ανεπίσημη στατιστική του 1960 είναι πασιφανής η απόδειξη της αλήθειας έστω και μερικώς. Σκοπιανοί 726.000, Αλβανοί 200.000, Τούρκοι 104.000, Βούλγαροι 80.000, Σέρβοι 35.000, «Αιγαίοι φυγάδες» 35.000, Βλάχοι 20.000, Έλληνες 15.000, Άλλοι 11.000, ήτοι Σύνολο 1.226.000.
Προκύπτει πλέον σαφώς, ίσως για πρώτη φορά, ότι υπάρχουν πολιτικοί φυγάδες, που δεν αποδέχθηκαν την αλλαγή της συνείδησης τους, δηλαδή ένταξη στο «ψευτομακεδονικό» έθνος και παρέμειναν Έλληνες, καταδεικνύοντας έτσι ότι εγκατέλειψαν το ελληνικό έδαφος για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Και ο αριθμός των 35.000 «Αιγαίων Φυγάδων», όπως χαρακτηριστικά ονομάζονται οι πολιτικοί πρόσφυγες, ομοιάζει με αυτόν των 24.000 προσφύγων του στατιστικού εντύπου του 1953, που παρέμειναν εθνικά Έλληνες.
Επίσης, έχουμε μια εντυπωσιακή αύξηση του αριθμού των Βλάχων. Φυσικά, υπάρχει η πάγια τακτική των Σλάβων να διαχωρίζουν από τον ελληνικό κορμό τους Βλάχους, θεωρώντας τους σαν ξεχωριστό έθνος, ενώ οι Βλάχοι το δήλωσαν καθαρά πως είναι φανατικοί Έλληνες.
Τον επόμενο χρόνο φυσικά έχουμε την επίσημη στατιστική του Γιουγκοσλαβικού κράτους, που καταγράφει τα εξής πληθυσμιακά στοιχεία: «Σκοπιανοί» 1.000.800, Αλβανοί 183.000, Τούρκοι 131.400, Σέρβοι 42.700, «ΡωμανοΕ» - Αθίγγανοι 20.600, Διάφοροι 47.500, ήτοι Σύνολο 1.426.000. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «διάφοροι» του 1948 αυξήθηκαν από 10.000 σε 47.500. Από το 1964 τέθηκε σε εφαρμογή ένα σχέδιο διώξεων και στραγγαλισμού του Ελληνισμού της περιοχής και δημιουργίας κάποιας μειονότητας «ψευτομακεδονικής» στην εντός ελληνικών συνόρων ελεύθερη Μακεδονία, για να καλύψουν τη φίμωση των Ελλήνων της «Δημοκρατίας των Σκοπίων».
Η απογραφή του 1971 δίνει την παρακάτω εικόνα, για την πληθυσμιακή κατάσταση της περιοχής. «Σκοπιανοί» 1.142.300, Αλβανοί 279.800, Τούρκοι 108.500, Σέρβοι 16.400, «Ρωμαίοι Αθίγγανοι» 24.500, Διάφοροι 45.800, ήτοι Σύνολο 1.647.300.
Σε αυτή την απογραφή παρατηρούμε ότι, στη 10ετία 1961-1971 έχουμε μια ραγδαία και ανεξήγητη αύξηση (της τάξης του 53% περίπου) του αλβανικού πληθυσμού από 183.000 σε 280.000, που δεν μπορεί να οφείλεται σε πραγματικό και φυσιολογικό δημογραφικό ρυθμό.
Ίσως όμως να οφείλεται και στην πολιτική διεκδίκησης των δικαιωμάτων της αλβανικής μειονότητας από μέρους της επίσημης Αλβανίας, που οδήγησε τελικά στα γεγονότα του Κοσσυφοπεδίου.
Το έτος 1987 το έγκυρο δημοσιογραφικό περιοδικό «Sabor», αναφέρεται στους Βλαχόφωνους ή όπως τους ονομάζει Τσιντσάρους. Οι ίδιοι οι Βλαχόφωνοι περιέγραφαν ανάγλυφα τις παραδόσεις τους, την εθνική τους ταυτότητα και έλεγαν χαρακτηριστικά σε διάλογο με τους Σλάβους ότι αυτοί είναι οι γνήσιοι Μακεδόνες.
Το πρώτο τεύχος του περιοδικού «ΖΑΒAVNIK» (Διασκευαστής) του Βελιγραδίου, γράφει για τους Τσιντσάρους. «Η φυλή αυτή είναι το ελληνικό μακεδoνικό στοιχείο, που ζούσε στα βορεινά μέρη της Μακεδονίας και με την κατάκτηση των ρωμαϊκών λεγεώνων σχεδόν εκλατινίστηκαν. Το κέντρο τους κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας ήταν η Μοσχόπολη. Το καινούριο τους καταφύγιο, όταν η πόλη τους καταστράφηκε από τον Αλή Πασά, δημιουργήθηκε στα ΒΙΤΩΛΙΑ. Αυτοαποκαλούνταν και αυτοαποκαλούνται Γκραικοβλάχοι ή Ελληνοβλάχοι, διέθεταν τεράστια χρηματική δύναμη και έδωσαν ευεργέτες όπως Αβέρωφ, Σίνας, Τοσίτσας, Καπλάνης, Ζάππας».
Τον 20ο αιώνα ζουν στην περιοχή του Μοναστηρίου 150.000 από τη φυλή αυτή. Δε χρειαζόμαστε τίποτε άλλο, αφού έχουμε αυτή την άνευ προηγουμένου ομολογία, η οποία σημειωτέον έγινε από επίσημο έντυπο. Το περιοδικό «START» (1-15/12/89) αναφέρεται στα ανθρώπινα δικαιώματα των Βλαχόφωνων της «Δημοκρατίας», που αποτελεί μαρτυρία για την ύπαρξη Ελλήνων στην περιοχή, δείχνοντας παράλληλα και την καταπίεση που υφίστανται.
Η απογευματινή εφημερίδα «Βέτσερ», που εκδίδεται υπό την αιγίδα των κρατικών αρχών και είναι όργανο της πολιτικής των Σκοπίων, στις 19 Μαΐου 1990 αναφέρει. «Στην επιτροπή της Εθνοσυνέλευσης της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας για τις σχέσεις μεταξύ των εθνοτήτων, πραγματοποιήθηκε συζήτηση για την εφαρμογή των δικαιωμάτων των Βλάχων, που αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα.
Με τον ορό «Βλάχοι», όπως και στην Ελλάδα, εννοούνται οι Βλαχόφωνοι Έλληνες Μακεδόνες, που εξακολουθούν ακόμη να ζουν στο Μοναστήρι, το Κρούσοβο, τη Μηλόβιτσα, το Μεγάροβο, την Αχρίδα, ακόμη και μέσα στα Σκόπια».
Σε ανεπίσημη στατιστική που αναφέρεται και στο βιβλίο του σλαβολόγου καθηγητή του Α.Π.θ. Ιωάννη Ταρνανίδη «ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» , καταγράφονται: Αλβανοί 750.000-800.000, Αθίγγανοι 200.000-250.000,
Τούρκοι 120.000-130.000, Βλάχοι 50.000, Σέρβοι 300.000, Βούλγαροι 600.000, Διάφοροι 80.000, «Ψευτομακεδόνες» 250.000, Σύνολο κατοίκων 2.050.000-2.200.000. Σε αυτή την απογραφική στατιστική του πληθυσμού, οι περίφημοι «Μακεδόνες» των Σκοπίων αποτελούν μειοψηφία στην ίδια τη Δημοκρατία, που αδιάντροπα ονομάζουν «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».
Το αμερικανικό περιοδικό «PULS» στις 24-9-1991, σε ερωτηματολόγιο που έκανε στον ντόπιο πληθυσμό, έθεσε το θέμα: «Με ποια χώρα θα θέλατε να ενωθείτε σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησης της Δημοκρατίας από τη Γιουγκοσλαβία ;».
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 10,88% του πληθυσμού απάντησε ότι θα ήθελε να ενωθεί με το ελληνικό κράτος (!).
Αν θεωρήσουμε ως γενικό πληθυσμό της «Δημοκρατίας των Σκοπίων» τον αριθμό των 2.200.000 κατοίκων (στατιστική 1980) βλέπουμε ότι το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε αριθμό 239.000 κατοίκους, που είναι τόσο κοντά με τον αριθμό των 250.000, που τονίζουν πολλοί ότι είναι ο ελληνικός πληθυσμός της «Δημοκρατίας των Σκοπίων».
Στο Statistical Study αναφέρεται ότι από την περιοχή του Μοναστηρίου διέφυγαν για την Ελλάδα περίπου 50.000 Έλληνες. Αυτό δεν μπορεί να ελεγχθεί, αλλά κι αν ακόμη εθεωρείτο σαν αληθινό και συνδυάσουμε τον αριθμό των Βλάχων της ανεπίσημης στατιστικής και το ποσοστό 10,9% (239.000) του αμερικάνικου περιοδικού, τότε ο Ελληνικός Πληθυσμός της «Δημοκρατίας των Σκοπίων» πρέπει να ανέρχεται περίπου στις 250.000.
Για τους Σαρακατσάνους αποκαλύφθηκε ότι παρόλο που οι ίδιοι δηλώνουν Σαρακατσάνοι, τα διαβατήρια τους αναγράφουν «ψευτομακεδόνες». Εντούτοις παρόλη την προπαγάνδα που υφίστανται κάθε μέρα, γνωρίζουν καλά ότι οι Σαρακατσάνοι ήταν στα βουνά της περιοχής από την εποχή της Τουρκοκρατίας και παλαιότερα. Και αυτό σημαίνει ότι γνωρίζουν καλά πως είναι οι γηγενείς και οι φυσικοί κάτοικοι της ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, έστω και αν τους αφαιρέθηκαν τα κτήματά τους για να μην υπάρχει στοιχείο κατοχής από ελληνικά χέρια.
Ο πρόεδρος της «Δημοκρατίας των Σκοπίων» Κίρο Γκλιγκόρωφ στις 5/6/1993 σε συνέντευξη στην εφημερίδα ‘’Τσέχικη Ημέρα’’ παραδέχθηκε για πρώτη φορά ότι υπάρχουν 100.000 Έλληνες στη Δημοκρατία του.
Σε ερώτηση που του απηύθυναν δημοσιογράφοι, αφού τόνισε ότι οι Αλβανοί είναι λιγότεροι από όσοι παρουσιάζονται, έκανε την εξής παρατήρηση. «Στα Βαλκάνια σήμερα γίνεται συναγωνισμός στους αριθμούς, και ο καθένας παρουσιάζει το δικό του έθνος σαν το μεγαλύτερο. Οι Έλληνες δηλώνουν ότι ζουν εδώ 250.000, από τις στατιστικές όμως είναι μόνο 100.000».
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γκλιγκόρωφ πέφτει στο κενό η προσπάθεια εμφάνισης των Σκοπιανών ως κυρίαρχο έθνος. Σε κάποια άρθρα εφημερίδων εκφράζεται η άποψη ότι το κρατίδιο των Σκοπίων δεν έχει μέλλον και σύντομα θα διαλυθεί επ’ ωφελεία των Αλβανίας, Βουλγαρίας και Σερβίας και ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να διεκδικήσει τον εκεί Ελληνισμό.
Κάποτε πρέπει να σταματήσει η ηττοπαθής αντιμετώπιση των εθνικών μας θεμάτων. Οι όροι χαμένες ή αλησμόνητες πατρίδες προκαλούν σήμερα μόνο την αύξηση του θράσους των σφετεριστών της ιστορίας και παγκόσμιο γέλιο για το δισταγμό μας να υπερασπιστούμε τα δίκαιά μας.
Οι απλοί και αγνοί Έλληνες, αυτοί που θα χύσουν το αίμα τους για την Πατρίδα και είναι πάρα πολλοί και όχι οι υποτελείς των πολυεθνικών, παρά το γεγονός ότι πέρασαν περισσότερα από δέκα χρόνια από τις διαβουλεύσεις της Λισαβώνας για την ονομασία του κρατιδίου, μετά την ανεξαρτητοποίησή του από τη διαλυμένη Γιουγκοσλαβία και παρά τις τάσεις ευδαιμονισμού και κερδοσκοπίας, για να είμαστε ειλικρινείς, που τους διακατέχουν, δεν έχουν ξεχάσει.
============================================
Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ
==========================================
-
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΠΛΕΙΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
===========================================
=
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΠΛΕΙΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
===========================================
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΠΛΕΙΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
===========================================
ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
============================================ << ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ >>. ΠΗΓΗ:του Δημήτρη Τσούτσα*
-
Ο άγνωστος Ελληνισμός των Σκοπίων
Ενώ
τις μέρες που διανύουμε το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων (ΠΓΔΜ) είναι
κυρίαρχο, μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να γίνεται γνωστό στην
ελληνική κοινή γνώμη, ότι στο νότιο τμήμα των Σκοπίων υπάρχει ελληνική
μειονότητα.
Η μειονότητα αυτή στα μέσα του 19ου αιώνα ήταν όμως πλειονότητα σε μία εδαφική λωρίδα βόρεια των ελληνικών συνόρων, στην περιοχή που περιλαμβάνει την Αχρίδα, το Μοναστήρι, την Γευγελή και την Στρώμνιτσα και με όρια προς Βορρά το Κρούσοβο και τον Πρίλαπο. Εκεί ακριβώς βρίσκονται και τα όρια της ιστορικής και γεωγραφικής Μακεδονίας, διότι γεωγραφική Μακεδονία, ως όρος ανεξάρτητος και διαφορετικός από την ιστορική, δεν υφίσταται.
Τη διαφοροποίηση των όρων "γεωγραφική" και "ιστορική" Μακεδονία επέβαλαν οι Βούλγαροι εθνικιστές μετά το βουλγαρικό εκκλησιαστικό σχίσμα του 1870 βάζοντας τη Μακεδονία στην κλίνη του Προκρούστη, προεκτείνοντας τα όριά της βόρεια των Σκοπίων για να εξυπηρετήσουν τις επιδιώξεις τους και προετοίμασαν έτσι το έδαφος για την επινόηση από τον Τίτο του "μακεδονικού" έθνους το 1944.
Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα οι χριστιανοί της Πελαγονίας (η περιοχή του Μοναστηρίου - Κρουσόβου που κατ΄ εξοχήν κατοικούνταν από Έλληνες) διακρίνονταν σε δύο γλωσσικές ομάδες: τους σλαβόφωνους, οι οποίοι ήταν κυρίως γεωργοκτηνοτρόφοι και τους βλαχόφωνους που προέρχονταν από την περιοχή της Μοσχόπολης της Βορείου Ηπείρου, απ' όπου είχαν μεταναστεύσει μαζικά κατά τον 18ο αιώνα, εξαιτίας των αλβανικών καταπιέσεων.
Η παιδεία, η εκκλησία και η κουλτούρα στην βόρεια αυτή μακεδονική ζώνη ήταν σε ελληνικά χέρια και η εθνική συνείδηση, όταν υπήρχε, ήταν ελληνική. Στο σύνολό τους οι χριστιανοί κάτοικοι είχαν το βλέμμα στραμμένο προς τον ελληνισμό και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Η μειονότητα αυτή στα μέσα του 19ου αιώνα ήταν όμως πλειονότητα σε μία εδαφική λωρίδα βόρεια των ελληνικών συνόρων, στην περιοχή που περιλαμβάνει την Αχρίδα, το Μοναστήρι, την Γευγελή και την Στρώμνιτσα και με όρια προς Βορρά το Κρούσοβο και τον Πρίλαπο. Εκεί ακριβώς βρίσκονται και τα όρια της ιστορικής και γεωγραφικής Μακεδονίας, διότι γεωγραφική Μακεδονία, ως όρος ανεξάρτητος και διαφορετικός από την ιστορική, δεν υφίσταται.
Τη διαφοροποίηση των όρων "γεωγραφική" και "ιστορική" Μακεδονία επέβαλαν οι Βούλγαροι εθνικιστές μετά το βουλγαρικό εκκλησιαστικό σχίσμα του 1870 βάζοντας τη Μακεδονία στην κλίνη του Προκρούστη, προεκτείνοντας τα όριά της βόρεια των Σκοπίων για να εξυπηρετήσουν τις επιδιώξεις τους και προετοίμασαν έτσι το έδαφος για την επινόηση από τον Τίτο του "μακεδονικού" έθνους το 1944.
Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα οι χριστιανοί της Πελαγονίας (η περιοχή του Μοναστηρίου - Κρουσόβου που κατ΄ εξοχήν κατοικούνταν από Έλληνες) διακρίνονταν σε δύο γλωσσικές ομάδες: τους σλαβόφωνους, οι οποίοι ήταν κυρίως γεωργοκτηνοτρόφοι και τους βλαχόφωνους που προέρχονταν από την περιοχή της Μοσχόπολης της Βορείου Ηπείρου, απ' όπου είχαν μεταναστεύσει μαζικά κατά τον 18ο αιώνα, εξαιτίας των αλβανικών καταπιέσεων.
Η παιδεία, η εκκλησία και η κουλτούρα στην βόρεια αυτή μακεδονική ζώνη ήταν σε ελληνικά χέρια και η εθνική συνείδηση, όταν υπήρχε, ήταν ελληνική. Στο σύνολό τους οι χριστιανοί κάτοικοι είχαν το βλέμμα στραμμένο προς τον ελληνισμό και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ειδικότερα,
οι βλαχόφωνοι Έλληνες είχαν παρουσιάσει σημαντική οικονομική και
πνευματική ανάπτυξη, ασκώντας τις τέχνες, τις επιστήμες και το εμπόριο
και διατηρώντας σημαντικούς εμπορικούς οίκους στην κεντρική Ευρώπη, στην
Αλεξάνδρεια κ.α.
Η
δημιουργία βουλγαρικής εθνικής συνείδησης στην Πελαγονία, όπως και
γενικότερα στον χώρο της Μακεδονίας, άρχισε με ρωσική πρωτοβουλία και
οργάνωση, από το 1846 και εντάθηκε μετά το 1870,
οπότε η βουλγαρική Εκκλησία (Εξαρχία) αποσπάστηκε από το Οικουμενικό
Πατριαρχείο. Ο σλαβόφωνος πληθυσμός διχάστηκε: άλλοι παρέμειναν πιστοί
στο Πατριαρχείο και στην ελληνική ιδέα και άλλοι θεώρησαν εαυτούς
Βουλγάρους και προσχώρησαν στην Εξαρχία.
Οι
βλαχόφωνοι, όμως, παρέμειναν στο σύνολό τους φανατικοί Έλληνες, παρά
την ύπαρξη και δράση ισχυρής ρουμανικής προπαγάνδας, η οποία
συνεπικουρούμενη από τον βουλγαρικό εθνικισμό και το οθωμανικό κράτος,
προσπαθούσε να προσεταιρισθεί τους Βλάχους της περιοχής. Την προσήλωση
των Βλάχων της Πελαγονίας στον ελληνισμό επισημαίνει και ο Σκοπιανός
ιστορικός Bitoski, ο οποίος αναφέρει ότι: "Αυτοί
οι Βλάχοι, βαθμιαία καθίστανται η κύρια δύναμη στο πλευρό της
Μητροπόλεως Πελαγονίας για την προώθηση της Μεγάλης Ελληνικής Ιδέας. Οι
ναοί και τα σχολεία της πόλης του Μοναστηρίου ήταν κατά τα μέσα του 19ου
αιώνα σε ελληνικά χέρια...". Παρόμοια είναι και η μαρτυρία του Γάλλου
δημοσιογράφου Michel Paillares, ο οποίος περιηγήθηκε την Μακεδονία το
1904 : "Στο
Μοναστήρι, όλοι οι Βλάχοι είναι Έλληνες ως τα βάθη της καρδιάς τους, με
ελληνικές παραδόσεις και ιδανικά. Στέλνουν πάνω από δύο χιλιάδες παιδιά
στα σχολεία του ελληνισμού, που τα πλουτίζουν με τις εισφορές τους.
Αυτοί βρίσκονται επικεφαλής του πιο σκληρού και αμείλικτου αγώνα
εναντίον της Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Δημιούργησαν μια μυστική επιτροπή
που είναι ο τρόμος των κομιτατζήδων. Ούτε ο μητροπολίτης ούτε ο Έλληνας
πρόξενος μπορούν να μετριάσουν τον έξαλλο πατριωτισμό τους...".
Την
εποχή του Μακεδονικού Αγώνα ισχυρή παρουσία είχε ο βλαχόφωνος
ελληνισμός, εκτός από το Μοναστήρι, στις πόλεις Σκόπια, Βελεσσά, Αχρίδα,
στο Κρούσοβο και στα χωριά του βουνού Περιστέρι, Μεγάροβο, Τύρνοβο,
Νιζόπολη, Γκόπεσι, Μηλόβιστα κ.ά.
Οι
σλαβόφωνοι κάτοικοι που παρέμειναν πιστοί στο Πατριαρχείο και
διατήρησαν ελληνική εθνική συνείδηση βρίσκονταν κατά μήκος των ελληνικών
συνόρων στις περιοχές Μοναστηρίου, Γευγελής και Στρώμνιτσας. Εναντίον
αυτών στράφηκε κυρίως η βουλγαρική προπαγάνδα και στρατιωτική δράση κατά
την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα (1870-1908).
Οι Βούλγαροι, με επιμονή, παρά το αντίθετο λαϊκό αίσθημα που
συναντούσαν στις εστίες του ελληνισμού, χάρη στην συμπαράσταση των
Ρώσων, αλλά και των άλλων δυνάμεων όπως και του Πάπα, και κυρίως με τα
άφθονα χρήματα της Σόφιας για δημιουργία σχολείων και εξαγορά
συνειδήσεων, κατόρθωσαν να περιορίσουν το ελληνικό στοιχείο εκεί όπου
άλλοτε κυριαρχούσε.
Ενδεικτικά
αναφέρω ότι στα Σκόπια, μετά την Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878),
συγκεντρώθηκαν σε κείμενο διαμαρτυρίας κατά των Μεγάλων Δυνάμεων 10.000
ελληνικές υπογραφές. Η ελληνική κοινότητα εκεί, διατηρούσε δύο
εκκλησίες, ημιγυμνάσιο, παρθεναγωγείο, και δημοτικό σχολείο με
περισσότερους από 850 μαθητές. Ήδη στα τέλη του 19ου αιώνα οι Έλληνες
κάτοικοι της πόλης των Σκοπίων περιορίστηκαν σε 2.000-3.000.
Πιο
χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η υποχώρηση του ελληνικού στοιχείου
στην ιστορική πόλη της Αχρίδας. Η Αχρίδα είναι κτισμένη στην θέση της
αρχαίας πόλης Λύχνου, στο βορειοανατολικό άκρο της ομώνυμης λίμνης.
Ακόμα και ο Constantin Jirecek, Τσέχος καθηγητής της Ιστορίας και
υπουργός Παιδείας του βουλγαρικού κράτους, ομολογεί ότι "η Αχρίδα ήταν
από τον 12ο αιώνα προμαχώνας του ελληνισμού στη Μακεδονία", ενώ ο
Γερμανός Hermann Wendel την ονομάζει "ακρόπολη του ελληνισμού". Στα μέσα
του 19ου αιώνα η Αχρίδα ήταν μεγάλο εμπορικό κέντρο με τουλάχιστον
8.000 χριστιανούς βλαχόφωνους όλοι με ελληνική εθνική συνείδηση και
παιδεία.Από την Αχρίδα καταγόταν ο Αναστάσιος Πηχεών, βασικός
πρωταγωνιστής των επαναστατικών κινημάτων της Βορειοδυτικής Μακεδονίας
κατά τον 19ο αιώνα και ο Μαργαρίτης Δήμιτσας,
κορυφαίος ιστορικογεωγράφος της αρχαίας Μακεδονίας, ο οποίος με τις
έρευνές του κατέδειξε την ιστορική συνέχεια του ελληνισμού στη
Μακεδονία. Ενδεικτικές της ακμής του ελληνισμού της Αχρίδας στα μέσα του
19ου αιώνα, είναι και η μαρτυρία του Ρώσου καθηγητή Victor Grigorovic ο
οποίος γράφει ότι το 1845 στην
Αχρίδα κυριαρχούσε η ελληνική γλώσσα, η βουλγαρική ομιλείτο μόνο σε
στενό οικογενειακό κύκλο, ενώ δεν υπήρχε ούτε ένας που να μπορούσε να
διαβάσει σλαβική γραφή.
Ο
ελληνισμός μπορεί να μειώθηκε μέχρις εξαφανίσεως στην περιοχή της
Αχρίδας και των Σκοπίων, παρέμεινε όμως ισχυρός καθ' όλη την διάρκεια
του 20ού αιώνα στην περιοχή της Πελαγονίας με βασικά προπύργια το
Μοναστήρι και το Κρούσοβο. Στο Μοναστήρι από το 1870 μέχρι το 1912
οργίαζαν ποικίλες εθνικές προπαγάνδες. Όμως, οι βλαχόφωνοι Έλληνες του
Μοναστηρίου παρουσίασαν πρωτοφανή οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη
κατά τον 19ο αιώνα, η οποία τους επέτρεψε να χρηματοδοτήσουν εκκλησίες,
σχολεία και συλλόγους, με τα οποία μπόρεσαν να αντέξουν στις ξένες
πιέσεις. Χαρακτηριστικό του εθνικού αυτοπροσδιορισμού της ίδιας
κοινότητας είναι το υπόμνημα που απηύθυναν προς τις Μεγάλες Δυνάμεις το
1903, το οποίο κατέληγε: "...λαλούμεν
ελληνιστί, βουλγαριστί, βλαχιστί, αλβανιστί, αλλ' ουδέν ήττον εσμέν
άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν ν' αμφισβητεί προς ημάς τούτο".
Στο
Κρούσοβο τώρα, ορεινή βλαχόφωνη κωμόπολη βόρεια του Μοναστηρίου, ο
ελληνισμός είχε ανέκαθεν συντριπτική πλειοψηφία. Οι Κρουσοβίτες
ασχολήθηκαν με το εμπόριο και ανέπτυξαν την Παιδεία σε τέτοιο βαθμό ώστε
ανέδειξαν πέντε καθηγητές των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης,
μεταξύ των οποίων και ο Αλέξανδρος Σβώλος. Επίσης το ίδιο σπουδαίος αν
και λιγότερο γνωστός, είναι και ο Δημήτρης Λάλας ένας από τους
μεγαλύτερους Έλληνες μουσικούς, μαθητής, στενός συνεργάτης και φίλος του
διάσημου μουσουργού Βάγκνερ. Μάλιστα τον βοήθησε στην τελειοποίηση του
έργου του "Der Ring des Nibelungen" που αποτέλεσε τη βάση του γνωστού
"Άρχοντα των Δακτυλιδιών".
Μετά
την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό τώρα, το 1912, και την υπαγωγή
της περιοχής στο νεοσύστατο Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, που
αργότερα ονομάστηκε Γιουγκοσλαβία,
η κατάσταση του ελληνισμού άλλαξε προς το χειρότερο. Οι Σέρβοι έκλεισαν
τα ελληνικά σχολεία και τις ελληνικές εκκλησίες και απαγόρευσαν την
χρήση της ελληνικής γλώσσας. Μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού της
Πελαγονίας μετανάστευσε στο ελληνικό έδαφος, κυρίως στην Φλώρινα και
στην Θεσσαλονίκη,
ενώ οι Σέρβοι μετέφεραν Βόσνιους και Κροάτες στην Πελαγονία με στόχο
την εθνολογική αλλοίωση της περιοχής. Γενικά το γιουγκοσλαβικό κράτος με
ποικίλες πιέσεις προσπάθησε επί σχεδόν τριάντα χρόνια να πείσει τους
Βουλγάρους, Αλβανούς και Έλληνες κατοίκους της σημερινής Π.Γ.Δ.Μ. ότι
είναι "Παλαιοί Σέρβοι" (Stari Srbji), οι οποίοι είχαν χάσει την εθνική
τους ταυτότητα.
Παράλληλα,
κατά την διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής στους δύο Παγκοσμίους
Πολέμους, οι βουλγαρικές δυνάμεις επιδόθηκαν και πάλι σε προσπάθεια
εκβουλγαρισμού του ελληνικού στοιχείου. Χαρακτηριστικές των αλλεπάλληλων
σερβικών και βουλγαρικών καταπιέσεων επί των ελληνικών πληθυσμών της
Πελαγονίας, υπήρξαν οι διαδοχικές αλλαγές των ελληνικών επωνύμων: ο
Παναγιωτίδης, π.χ. μετονομάστηκε από τους Σέρβους το 1913 σε
Παναγιώτοβιτς, από τους Βουλγάρους το 1916 σε Παναγιώτωφ, από τους
Σέρβους το 1919 πάλι σε Παναγιώτοβιτς, από τους Βουλγάρους το 1941 σε
Παναγιώτωφ και τέλος από τους (Σλαβο-) "Μακεδόνες" του Τίτο το 1945 σε
Παναγιωτόφσκυ.
Η
κατάληξη των ελληνικών επωνύμων σε -σκυ υιοθετήθηκε ως μία ουδέτερη,
σλαβικού χαρακτήρα κατάληξη, εφ' όσον η κατάληξη -ωφ θύμιζε Βουλγαρία
και η κατάληξη -ιτς Σερβία. Μέχρι και σήμερα τα επώνυμα των ελληνικής
καταγωγής κατοίκων της Π.Γ.Δ.Μ. φέρουν την κατάληξη -σκυ, με πρώτο
συνθετικό το παλιό ελληνικό επώνυμο.
Και
φθάνουμε στο σήμερα: Το επίσημο ελληνικό κράτος, πιστό στην
πατροπαράδοτη έλλειψη οποιασδήποτε εξωτερικής πολιτικής για τις
ελληνικές μειονότητες στις γειτονικές χώρες (Β. Ήπειρος, Κων/πολη,
Ίμβρος - Τένεδος), αδιαφόρησε πλήρως και για την προσπάθεια αφελληνισμού
της Πελαγονίας από το 1850 μέχρι
και σήμερα. Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας και συστηματικής προπαγάνδας
και καταπίεσης, ήταν η προοδευτική προσχώρηση των σλαβοφώνων Ελλήνων της
Πελαγονίας στην "μακεδονική" εθνότητα.
Όμως
η πολύχρονη πλύση εγκεφάλου για εμπέδωση της "μακεδονικής εθνότητας"
δεν πέρασε στους βλαχόφωνους κατοίκους της Πελαγονίας. Το μεγαλύτερο
μέρος των Βλάχων του Μοναστηρίου και του Κρουσόβου μιλούν ακόμη τα
ελληνικά και διατηρούν την ελληνική εθνική συνείδηση, ακόμη και όταν
φοβούνται να την εκδηλώσουν ανοιχτά (κυρίως από το 1990 και μετά).
Οι
στατιστικές του κράτους των Σκοπίων δεν αναφέρουν ελληνική μειονότητα.
Είναι πιθανό ότι οι Έλληνες στο γειτονικό κράτος ανέρχονται σε
περισσότερους από 100.000, χωρίς να είναι δυνατή
ακριβής εκτίμηση. Ελάχιστοι απ' όσους έχουν ελληνική καταγωγή τολμούν να
εκδηλωθούν ανοιχτά, επειδή υπάρχει ένας απέραντος φόβος καθώς και η
βεβαιότητα ότι το ελληνικό κράτος δεν πρόκειται να τους προστατεύσει.
Όπως γίνεται συνήθως στην Ελλάδα, το κενό του ενδιαφέροντος για την
μειονότητα της Π.Γ.Δ.Μ. προσπαθούν να καλύψουν ιδιωτικοί φορείς και
μεμονωμένα άτομα. Τελείως ενδεικτικά αναφέρω ότι στο Πρίλεπ λειτουργεί
φροντιστήριο ελληνικών η Κατερίνα Βίδα, η οποία υφίσταται συνεχείς
ελέγχους από το καθεστώς. Στην πόλη των Σκοπίων ελληνικό φροντιστήριο
λειτουργούσε η Ένωση Βλάχων με την Νόρα Γέρου.
Δυστυχώς οι αρχές το έκλεισαν καθαιρώντας την διοίκηση του συλλόγου και
τοποθετώντας δοτή και ελεγχόμενη από αυτούς ηγεσία. Στην Ρέσνα,
ο Νικόλας Κωνσταντινίδης αγωνίζεται για την δημιουργία ενός ιδρύματος
ελληνικού πολιτισμού με επίσης τρομερές διώξεις από το καθεστώς. Στην
αμιγέστερη ελληνική πόλη, το Κρούσοβο (ελληνο-βλάχικη κατά 90%)
λειτουργεί φροντιστήριο ελληνικής γλώσσας, με τον Άλκη Στράλλα, που
πηγαίνει από το Μοναστήρι.
Συμπερασματικά,
στο Μοναστήρι και στα άλλα βλαχόφωνα κέντρα της Πελαγονίας ο ελληνισμός
εξακολουθεί να υπάρχει, επιδεικνύοντας πρωτοφανή ανθεκτικότητα, σε
πείσμα της νεοελληνικής άγνοιας και αδιαφορίας. Η πλήρης εγκατάλειψή του
από το ελληνικό κράτος μετά το 1913 υπήρξε εθνική παράλειψη, που όμοιά
της δεν θα βρει κανείς στην ιστορία των γειτονικών λαών Σέρβων,
Βουλγάρων, Αλβανών και Τούρκων, όσο και αν ψάξει. Αψευδείς μάρτυρες
άλλωστε της ιστορικής παρουσίας του ελληνισμού στον χώρο της Πελαγονίας
είναι και τα σωζόμενα πάμπολλα αρχιτεκτονικά μνημεία, κοσμικά και
εκκλησιαστικά. Στην Αχρίδα, το αρχοντικό της οικογένειας Ρόμπη είναι το
κόσμημα της πόλης. Στο Κρούσοβο και το Μοναστήρι, σώζονται επίσης αρκετά
από τα παλιά ελληνικά αρχοντικά της εποχής της ακμής του 19ου και των
αρχών του 20ού
αιώνα. Μεγαλύτερη ιστορική σημασία έχουν τα εκκλησιαστικά μνημεία, τα
οποία, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, υφίστανται συστηματική παραχάραξη.
Ενδεικτική περίπτωση αποτελεί η κατεδάφιση μέρους της Μονής του Οσίου
Ναούμ Αχρίδας και η ανέγερση στη θέση της ξενοδοχείου.
Οφείλουμε
να συνειδητοποιήσουμε ότι οι Έλληνες ομογενείς σε όλη την ιστορική τους
πορεία έχουν σταθεί άξιοι της ελληνικότητάς τους, την οποία δεν
εγκατέλειψαν ούτε στην σύγχρονη εποχή της πτώσης των ιδεολογιών και της
παγκοσμιοποίησης. Την απέδειξαν δε, τόσο με την οικονομική και
πνευματική ανάπτυξη που επέδειξαν, όσο και με την συμμετοχή τους στους
εθνικούς αγώνες.
Η
ελληνική μειονότητα των Σκοπίων είναι δυστυχώς η πιο αδικημένη, η πιο
λησμονημένη και η πιο αγνοημένη από όλες τις ελληνικές μειονότητες και
παροικίες του εξωτερικού.
-
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΑΛΜΥΡΟΥ" (4/3/2008)
============================================
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ>>.ΠΗΓΗ:
12.10.2013: Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ (1)
του Σταύρου Καρκαλέτση*Ένα από τα πλέον άγνωστα τμήματα των εκτός Ελλάδας Ελλήνων, είναι αυτό που κατοικεί στη FYROM, στα σημερινά Σκόπια. Θα τολμούσα να ισχυριστώ πως δεν πρόκειται απλώς για ''άγνωστο'' αλλά και ''ανεπιθύμητο'' για τον μικροαθηναικό ενδοτισμό κομμάτι του Ελληνισμού. Το πολιτικό αδιέξοδο στις σχέσεις των Σκοπίων με την Ελλάδα, η επιθετική σκοπιανή ιδεολογία του ''μακεδονισμού'', και η παραδοσιακή έλλειψη ενδιαφέροντος τόσο από το ελληνικό κράτος όσο και από την ακαδημαϊκή κοινότητα, συνέβαλαν στην άγνοια της ιστορίας τους αλλά και της σύγχρονης παρουσίας τους. Υπάρχει όμως Ελληνισμός στα Σκόπια, την ώρα που κάποιοι στην Αθήνα ετοιμάζονται για τις νέες εκπτώσεις με τίτλο ''Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας''.
Κατά το 19ο αιώνα, ο ελληνικός αυτός πληθυσμός κατοικούσε κατά πλειονότητα στην περιοχή της Πελαγονίας, που περιλαμβάνει την Οχρίδα (Αχρίδα), το Μοναστήρι, τη Γευγελή, και τη Στρώμνιτσα. Τα βόρεια όριά του, που ταυτίζονταν με τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας, ήταν το Κρούσοβο και το Πρίλεπο. Οι πρώτες εθνικές συγκρούσεις άρχισαν το 1870, με τη δημιουργία της βουλγαρικής Εξαρχείας και με την απόπειρα των Βούλγαρων εθνικιστών να αποσπάσουν τους σλαβόφωνους ελληνικούς πληθυσμούς από την επιρροή του ελληνόφωνου Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο σλαβόφωνος πληθυσμός διασπάστηκε. Ένα μέρος, οι βουλγαρίζοντες, προσχώρησε στην Εξαρχία, ενώ ένα άλλο σημαντικό μέρος παρέμεινε πιστό στην ελληνική ιδέα και στο Πατριαρχείο.
Οι βασικές ομάδες του ελληνισμού της Πελαγονίας ήταν τρεις: Οι πατριαρχικοί σλαβόφωνοι, οι Βλάχοι, και οι Σαρακατσάνοι. Ο Σκοπιανός ιστορικός Kriste Bitoski αναφέρει: ''Ιδίως οι Βλάχοι, βαθμιαία έγιναν η κύρια δύναμη στο πλευρό της Μητρόπολης της Πελαγονίας για την προώθηση της Μεγάλης Ελληνικής Ιδέας. Οι ναοί και τα σχολεία του Μοναστηρίου ήταν σε ελληνικά χέρια κατά τα μέσα του 19ου αιώνα…''. Στο υπόμνημα που απέστειλε η ελληνική κοινότητα της Πελαγονίας το 1903 προς τις Μεγάλες Δυνάμεις, περιγράφεται με σαφήνεια η πολιτιστική και εθνική κατάσταση: ''Λαλούμεν ελληνιστί, βουλγαριστί, βλαχιστί, αλβανιστί, αλλ’ αυδέν ήττον εσμέν άπαντες Έλληνες και ουδενί επιτρέπομεν ν’ αμφισβητεί προς ημάς τούτο''.
Η ένταση των εθνοτικών συγκρούσεων στην περιοχή φαίνεται και από τη μαρτυρία του Michel Pailares: ''Στο Μοναστήρι, όλοι οι Βλάχοι είναι Έλληνες ως τα βάθη της καρδιάς τους, με ελληνικές παραδόσεις και ιδανικά. Στέλνουν πάνω από δύο χιλιάδες παιδιά στα σχολεία του εκεί Ελληνισμού, που τα πλουτίζουν με τις εισφορές τους. Αυτοί βρίσκονται επικεφαλής του πιο σκληρού και αμείλικτου αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Δημιούργησαν μια μυστική επιτροπή που είναι ο τρόμος των κομιτατζήδων. Ούτε ο μητροπολίτης ούτε ο Έλληνας πρόξενος μπορούν να μετριάσουν τον έξαλλο πατριωτισμό τους…''.
Μετά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο και την ενσωμάτωση της περιοχής στο νεοσύστατο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913), η κατάσταση χειροτέρευσε. Οι Σέρβοι ακολούθησαν μια πολιτική εκσλαβισμού και εκσερβισμού. Απαγόρευσαν τη χρήση της ελληνικής γλώσσας και έκλεισαν τα ελληνικά σχολεία και τις ελληνικές εκκλησίες. Σε ιδεολογικό επίπεδο, μετονόμασαν τους κατοίκους σε ''παλιούς Σέρβους'' (starii Srbrji). Η πολιτική αυτή αντικαταστάθηκε με την πολιτική εκβουλγαρισμού κατά τη διάρκεια τόσο της περιόδου 1916-1918, όταν η περιοχή κατελήφθη από τις Κεντρικές Δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στη συνέχεια τα Σκόπια θα επανέλθουν στη σερβική δικαιοδοσία και η επαρχία θα oνομαστεί η επαρχία Vardarska. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα υποστεί τη γερμανική Κατοχή, όπου όμως μεγάλο μέρος του πληθυσμού (οι βουλγαρίζοντες) είδαν τους Γερμανούς ως ελευθερωτές, καθ' ότι σύμμαχοι των Βουλγάρων. Τότε θα επιστρέψουν και οι Βούλγαροι στην περιοχή και θα συνεχίσουν την πολιτική εκβουλγαρισμού. Είναι ακριβώς η πολιτική θα προσπαθήσει να ακυρώσει ο Τίτο στη συνέχεια, εφευρίσκοντας το ιδεολόγημα του μακεδονισμού.
(Συνεχίζεται)
* Από το έργο ''ΑΤΛΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ'', εκδ. ''ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ'', Αθήνα 2001
==========================================
<<ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ>>
Ο Ελληνισμός της περιοχής Σκοπίων
του Κωνσταντίνου Χολέβα
Ποιος είναι αυτός ο Ελληνισμός, ο ταλαίπωρος και άτυχος, για τον οποίο ουδεμία επίσημη φωνή ακούγεται;
Σήμερα, υπάρχουν στα Σκόπια τρεις ομάδες πληθυσμού ελληνικής καταγωγής.
α) Οι παλαιοί γηγενείς. Υπολείμματα του
πάλαι ποτέ ακμάσαντος Ελληνισμού της περιοχής. Είναι ελληνόφωνοι,
σλαβόφωνοι και κυρίως βλαχόφωνοι. Η Οθωμανική απογραφή υπελόγιζε 75.000
περίπου Έλληνες στην επαρχία Μοναστηρίου (Βιτωλίων) και βεβαίως πολύ
περισσότερους στο ομώνυμο Βιλαέτι – περιφερειακή διοίκηση. Ο επίτροπος
της Κοινωνίας των Εθνών Henry Morgenthan εκτιμούσε το 1923 ότι μόνο
5.000 Έλληνες είχαν φύγει από τη Νότιο Σερβία, όπως ονομαζόταν τότε η
σημερινή FYROM. Aρα, υπάρχει μεγάλο κομμάτι Ελληνισμού, του οποίου
αγνοείται η τύχη. Πιθανόν, κάποιοι απ’ αυτούς να αποδέχθηκαν την τεχνητή
“μακεδονική” εθνότητα λόγω φόβου, πιέσεων και συνεχούς προπαγάνδας.
Πάντως πολλοί βλαχόφωνοι βρίσκονται στο Βελιγράδι, και στα σωματεία τους
τονίζουν την ελληνική καταγωγή τους, ενώ βλαχόφωνοι Έλληνες των Σκοπίων
επικοινωνούν με ιδιώτες και με Σωματεία του ελλαδικού χώρου. Η
εγκατάσταση ενός ραδιοφωνικού σταθμού στα βόρεια σύνορά μας, ο οποίος θα
εκπέμπει στο βλαχικό ιδίωμα, πιστεύω, ότι θα φέρει πιο κοντά στην
Ελλάδα τους ταλαιπωρημένους Ελληνόβλαχους των Σκοπίων, αλλά και της Β.
Ηπείρου.
..
β) Οι Σαρακατσαναίοι. Σήμερα απομένουν 700 – 1.500. Οι περισσότεροι διώχθηκαν στη δεκαετία 1960-70 και τότε δημεύθηκαν τα μεγάλα κοπάδια τους. Ποιός θα τους αποζημιώσει άραγε;
..
β) Οι Σαρακατσαναίοι. Σήμερα απομένουν 700 – 1.500. Οι περισσότεροι διώχθηκαν στη δεκαετία 1960-70 και τότε δημεύθηκαν τα μεγάλα κοπάδια τους. Ποιός θα τους αποζημιώσει άραγε;
..
γ) Οι πολιτικοί πρόσφυγες και οι απόγονοί τους. Δυστυχώς, οι περισσότεροι ετάχθησαν στην υπηρεσία του ψευδομακεδονισμού, πολλοί όμως διατηρούν ακόμα την περηφάνια της ελληνικής ταυτότητας. Υπολογίζονται σε 50.000 περίπου.
..
Μπορούμε, λοιπόν, να εκφράσουμε την εκτίμηση ότι οι ελληνικής καταγωγής υπήκοοι της FYROM πλησιάζουν τις 360.000, αλλά οι ελληνικής συνειδήσεως είναι λιγότεροι. Ακριβή στοιχεία δεν μπορούμε να έχουμε διότι από το 1944 μέχρι και σήμερα είναι επίφοβο και επικίνδυνο να εκφράζονται ελευθέρως οι ελληνικής συνειδήσεως κάτοικοι της περιοχής. Ουδέποτε έγινε ακριβής απογραφή. Ως προς τους Ελληνοβλάχους, η απογραφή του 1948 τους υπελόγιζε σε 148.000. Στη στατιστική υπηρεσία των Σκοπίων, το 1953, οι ίδιοι οι Σκοπιανοί αναγνώριζαν 80 – 100.000 Βλάχους, όπως τους έλεγαν, προσπαθώντας πονηρά να αποκόψουν τους Βλαχοφώνους Έλληνες από την ελληνική ρίζα και να τους κάνουν ξεχωριστή μειονότητα. Οι Βλάχοι όμως, και στην Αλβανία, και στα Σκόπια, δεν δέχθηκαν ποτέ την Αλβανοποίηση ή Σκοπιανοποίηση αλλά επειδή φοβούνταν να πουν τη λέξη Έλληνας, κράτησαν τον όρο “Βλάχος” ως την τελευταία γραμμή αμύνης του Ελληνισμού. Έτσι συνέβη στην περιοχή Κορυτσάς, στην περιοχή Αυλώνας και άλλες περιοχές που δεν τους έχουμε πλησιάσει όπως πρέπει. Το Σερβικό περιοδικό ΖΑΜΠΑΒΝΙΚ της ΠΟΛΙΤΙΚΑ του Βελιγραδίου, στο πρώτο τεύχος του Δεκεμβρίου 1988, έκανε λόγο για τους Βλαχοφώνους ή Τσιντσάρους της περιοχής Σκοπίων και τους υπελόγιζε σε 150.000.
γ) Οι πολιτικοί πρόσφυγες και οι απόγονοί τους. Δυστυχώς, οι περισσότεροι ετάχθησαν στην υπηρεσία του ψευδομακεδονισμού, πολλοί όμως διατηρούν ακόμα την περηφάνια της ελληνικής ταυτότητας. Υπολογίζονται σε 50.000 περίπου.
..
Μπορούμε, λοιπόν, να εκφράσουμε την εκτίμηση ότι οι ελληνικής καταγωγής υπήκοοι της FYROM πλησιάζουν τις 360.000, αλλά οι ελληνικής συνειδήσεως είναι λιγότεροι. Ακριβή στοιχεία δεν μπορούμε να έχουμε διότι από το 1944 μέχρι και σήμερα είναι επίφοβο και επικίνδυνο να εκφράζονται ελευθέρως οι ελληνικής συνειδήσεως κάτοικοι της περιοχής. Ουδέποτε έγινε ακριβής απογραφή. Ως προς τους Ελληνοβλάχους, η απογραφή του 1948 τους υπελόγιζε σε 148.000. Στη στατιστική υπηρεσία των Σκοπίων, το 1953, οι ίδιοι οι Σκοπιανοί αναγνώριζαν 80 – 100.000 Βλάχους, όπως τους έλεγαν, προσπαθώντας πονηρά να αποκόψουν τους Βλαχοφώνους Έλληνες από την ελληνική ρίζα και να τους κάνουν ξεχωριστή μειονότητα. Οι Βλάχοι όμως, και στην Αλβανία, και στα Σκόπια, δεν δέχθηκαν ποτέ την Αλβανοποίηση ή Σκοπιανοποίηση αλλά επειδή φοβούνταν να πουν τη λέξη Έλληνας, κράτησαν τον όρο “Βλάχος” ως την τελευταία γραμμή αμύνης του Ελληνισμού. Έτσι συνέβη στην περιοχή Κορυτσάς, στην περιοχή Αυλώνας και άλλες περιοχές που δεν τους έχουμε πλησιάσει όπως πρέπει. Το Σερβικό περιοδικό ΖΑΜΠΑΒΝΙΚ της ΠΟΛΙΤΙΚΑ του Βελιγραδίου, στο πρώτο τεύχος του Δεκεμβρίου 1988, έκανε λόγο για τους Βλαχοφώνους ή Τσιντσάρους της περιοχής Σκοπίων και τους υπελόγιζε σε 150.000.
Εξ άλλου τον Ιούνιο του 1994 ο Κίρο
Γκλιγκόρωφ δήλωσε στην Τσεχική εφημερίδα «Τσέσκι Ντένικ» ότι έχει στη
χώρα του 100.000 Έλληνες. Η έκθεση του Αμερικανικού Υπουργείου
Εσωτερικών για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, που δημοσιεύθηκε στις
31.1.1995, έκανε λόγο περί καταπιεζομένης ελληνικής μειονότητας στο
Κράτος των Σκοπίων.
Η ελληνοκαναδική εφημερίδα “Πατρίδες”, ομογενειακή εφημερίδα που εκδίδεται στον Καναδά, ελληνόφωνη κυρίως, έστειλε το δημοσιογράφο Φωκίωνα Φουντουκίδη να κάνει έρευνα. Εντόπισε συγκλονιστικές περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι μόνο όταν πειστούν ότι πραγματικά πηγαίνεις με καλό σκοπό, εκδηλώνουν την ελληνική τους ταυτότητα. Οι περισσότεροι δείχνουν φόβο και φοβούνται πως αν μιλήσουν με Έλληνα δημοσιογράφο, δικηγόρο ή άλλο εκπρόσωπο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την επόμενη μέρα θα κληθούν στο αστυνομικό τμήμα.
Η υποτιθέμενη “Δημοκρατία” των Σκοπίων (FYROM) πραγματοποίησε την περιβόητη επίσημη απογραφή, το καλοκαίρι του 1994, που αμφισβητήθηκε σοβαρότατα από πολλές πλευρές. Ο Έλλην επίσημος παρατηρητής καθηγητής Βεν. Καρακωστάνογλου δήλωσε ότι σε πολλά μέρη το καθεστώς κρατικής καταπιέσεως και φόβου δεν επέτρεψε να εκδηλωθούν οι ελληνικής συνειδήσεως πολίτες. Aλλωστε το «μαγείρεμα» των αποτελεσμάτων καταγγέλθηκε και από τους Αλβανούς και από τους Σέρβους και από τους Βουλγαρόφρονες της FYROM. Η απογραφή επισήμως κατέγραψε 8.300 Βλάχους ως ξεχωριστή εθνότητα (!) και μόνο 349 Έλληνες! Δυστυχώς, δεν υπήρξε η παραμικρή επίσημη αντίδραση από το Ελληνικό Κράτος.
Πρόκειται για ένα Βαλκανικό κράτος στο οποίο έχουμε αποδεχθεί de facto ότι η πλειοψηφία είναι οι λεγόμενοι “Μακεδόνες”, αλλά πρέπει να απαιτήσουμε, όχι μόνο ως Έλληνες όλου του κόσμου, ως δημοκρατικοί πολίτες, να γίνει επιτέλους μια πραγματική απογραφή στα Σκόπια. Να δούμε ποιοι είναι οι συνειδητοί Μακεδόνες, οι της Τιτοϊκής προπαγάνδας του Γκλιγκόρωφ, πόσοι είναι Ελληνικής συνειδήσεως, πόσοι είναι Αλβανικής, πόσοι Βουλγαρικής, που και αυτό δεν το θέλουν. Πιστεύω ότι γι αυτό δεν κάνουν την πραγματική απογραφή. Διότι θα βρεθούν ίσως οι λεγόμενοι “Μακεδόνες” να είναι λιγότεροι από 50%, άρα και δημοκρατικά πλέον, δεν θα δικαιούται αυτό το κράτος να λέγεται “Μακεδονία”, πράγμα που είναι και το ζητούμενο από πλευράς Ελληνισμού.
Δεν είναι μόνο ανθρωπιστικό το ζήτημα, και κλείνω εδώ για να μην ανησυχεί και ο αγαπητός Χρύσανθος Λαζαρίδης, πάνω από όλα είναι ανθρωπιστικό, μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά είναι και θέμα εθνικό, αγνοούμε Ελληνισμό ο οποίος καταπιέζεται, είναι και θέμα πολιτικής εξισορρόπησης. Όταν συνέχεια ο Γκλιγκόρωφ, πέραν του ονόματος, το οποίο είναι όχημα αλυτρωτισμού, μιλά για μειονότητα που δήθεν καταπιέζουμε στη Βόρειο Ελλάδα, Σλαβομακεδονική, “Μακεδονική” τη λέει αυτός, δεν είναι δυνατόν να έχεις ένα επιχείρημα το οποίο να μην χρησιμοποιείς. Όταν η Αμερική αναγνωρίζει ελληνική μειονότητα στα Σκόπια, όταν ξένοι οργανισμοί, η Βουλγαρία στη ΔΑΣΕ το 1990 υπέβαλε υπόμνημα και είπε, αγνοούνται οι Βούλγαροι των Σκοπίων, διότι κατά τη Βουλγαρία είναι Βούλγαροι οι Σλάβοι των Σκοπίων, αλλά λέει, δεν υπάρχουν Μακεδόνες, υπάρχουν Βούλγαροι και 200.000 Έλληνες. Οι ξένοι μιλούν για Έλληνες και εμείς δεν μιλούμε.
Και επιπλέον, είναι ανάγκη να τους βοηθήσουμε τους ανθρώπους αυτούς να έχουν τα στοιχειώδη δικαιώματα επικοινωνίας, εκπαιδεύσεως, γλωσσικής εκφράσεως, πολιτικής εκφράσεως, και να αποφύγουμε αυτό το πονηρό το οποίο κάνουν τώρα τα Σκόπια. Προσπαθούν την πλειοψηφία από τους Βλαχόφωνους, να τους περάσουν την ταυτότητα του Βλάχου ως εθνότητος, την οποία μπορεί και κάποιοι άλλοι να εκμεταλλευτούν, και προσπαθούν να τους αλλοιώσουν και θρησκευτικά, επειδή η εκκλησία των Σκοπίων είναι σχισματική και δεν έχει επικοινωνία με καμιά άλλη Ορθόδοξη εκκλησία του κόσμου, έχει πέσει στην επιρροή του Βατικανού, και οι άνθρωποι αυτοί, ενώ θέλουν να πλησιαστούν και θέλουν να έχουν μια επικοινωνία με κληρικούς από την Ελλάδα ή από τη Σερβία στην οποία κατά το Κανονικό Δίκαιο ανήκει η εκκλησία των Σκοπίων, δεν δικαιούνται και αναγκάζονται να βρίσκονται υπό την επιρροή σχισματικών και μη ορθοδόξων. Είναι υποχρέωσή μας να γνωρίζουμε τα θέματα αυτά και για λόγους εθνικούς, και ανθρωπιστικούς, και πολιτικούς
Η ελληνοκαναδική εφημερίδα “Πατρίδες”, ομογενειακή εφημερίδα που εκδίδεται στον Καναδά, ελληνόφωνη κυρίως, έστειλε το δημοσιογράφο Φωκίωνα Φουντουκίδη να κάνει έρευνα. Εντόπισε συγκλονιστικές περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι μόνο όταν πειστούν ότι πραγματικά πηγαίνεις με καλό σκοπό, εκδηλώνουν την ελληνική τους ταυτότητα. Οι περισσότεροι δείχνουν φόβο και φοβούνται πως αν μιλήσουν με Έλληνα δημοσιογράφο, δικηγόρο ή άλλο εκπρόσωπο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την επόμενη μέρα θα κληθούν στο αστυνομικό τμήμα.
Η υποτιθέμενη “Δημοκρατία” των Σκοπίων (FYROM) πραγματοποίησε την περιβόητη επίσημη απογραφή, το καλοκαίρι του 1994, που αμφισβητήθηκε σοβαρότατα από πολλές πλευρές. Ο Έλλην επίσημος παρατηρητής καθηγητής Βεν. Καρακωστάνογλου δήλωσε ότι σε πολλά μέρη το καθεστώς κρατικής καταπιέσεως και φόβου δεν επέτρεψε να εκδηλωθούν οι ελληνικής συνειδήσεως πολίτες. Aλλωστε το «μαγείρεμα» των αποτελεσμάτων καταγγέλθηκε και από τους Αλβανούς και από τους Σέρβους και από τους Βουλγαρόφρονες της FYROM. Η απογραφή επισήμως κατέγραψε 8.300 Βλάχους ως ξεχωριστή εθνότητα (!) και μόνο 349 Έλληνες! Δυστυχώς, δεν υπήρξε η παραμικρή επίσημη αντίδραση από το Ελληνικό Κράτος.
Πρόκειται για ένα Βαλκανικό κράτος στο οποίο έχουμε αποδεχθεί de facto ότι η πλειοψηφία είναι οι λεγόμενοι “Μακεδόνες”, αλλά πρέπει να απαιτήσουμε, όχι μόνο ως Έλληνες όλου του κόσμου, ως δημοκρατικοί πολίτες, να γίνει επιτέλους μια πραγματική απογραφή στα Σκόπια. Να δούμε ποιοι είναι οι συνειδητοί Μακεδόνες, οι της Τιτοϊκής προπαγάνδας του Γκλιγκόρωφ, πόσοι είναι Ελληνικής συνειδήσεως, πόσοι είναι Αλβανικής, πόσοι Βουλγαρικής, που και αυτό δεν το θέλουν. Πιστεύω ότι γι αυτό δεν κάνουν την πραγματική απογραφή. Διότι θα βρεθούν ίσως οι λεγόμενοι “Μακεδόνες” να είναι λιγότεροι από 50%, άρα και δημοκρατικά πλέον, δεν θα δικαιούται αυτό το κράτος να λέγεται “Μακεδονία”, πράγμα που είναι και το ζητούμενο από πλευράς Ελληνισμού.
Δεν είναι μόνο ανθρωπιστικό το ζήτημα, και κλείνω εδώ για να μην ανησυχεί και ο αγαπητός Χρύσανθος Λαζαρίδης, πάνω από όλα είναι ανθρωπιστικό, μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά είναι και θέμα εθνικό, αγνοούμε Ελληνισμό ο οποίος καταπιέζεται, είναι και θέμα πολιτικής εξισορρόπησης. Όταν συνέχεια ο Γκλιγκόρωφ, πέραν του ονόματος, το οποίο είναι όχημα αλυτρωτισμού, μιλά για μειονότητα που δήθεν καταπιέζουμε στη Βόρειο Ελλάδα, Σλαβομακεδονική, “Μακεδονική” τη λέει αυτός, δεν είναι δυνατόν να έχεις ένα επιχείρημα το οποίο να μην χρησιμοποιείς. Όταν η Αμερική αναγνωρίζει ελληνική μειονότητα στα Σκόπια, όταν ξένοι οργανισμοί, η Βουλγαρία στη ΔΑΣΕ το 1990 υπέβαλε υπόμνημα και είπε, αγνοούνται οι Βούλγαροι των Σκοπίων, διότι κατά τη Βουλγαρία είναι Βούλγαροι οι Σλάβοι των Σκοπίων, αλλά λέει, δεν υπάρχουν Μακεδόνες, υπάρχουν Βούλγαροι και 200.000 Έλληνες. Οι ξένοι μιλούν για Έλληνες και εμείς δεν μιλούμε.
Και επιπλέον, είναι ανάγκη να τους βοηθήσουμε τους ανθρώπους αυτούς να έχουν τα στοιχειώδη δικαιώματα επικοινωνίας, εκπαιδεύσεως, γλωσσικής εκφράσεως, πολιτικής εκφράσεως, και να αποφύγουμε αυτό το πονηρό το οποίο κάνουν τώρα τα Σκόπια. Προσπαθούν την πλειοψηφία από τους Βλαχόφωνους, να τους περάσουν την ταυτότητα του Βλάχου ως εθνότητος, την οποία μπορεί και κάποιοι άλλοι να εκμεταλλευτούν, και προσπαθούν να τους αλλοιώσουν και θρησκευτικά, επειδή η εκκλησία των Σκοπίων είναι σχισματική και δεν έχει επικοινωνία με καμιά άλλη Ορθόδοξη εκκλησία του κόσμου, έχει πέσει στην επιρροή του Βατικανού, και οι άνθρωποι αυτοί, ενώ θέλουν να πλησιαστούν και θέλουν να έχουν μια επικοινωνία με κληρικούς από την Ελλάδα ή από τη Σερβία στην οποία κατά το Κανονικό Δίκαιο ανήκει η εκκλησία των Σκοπίων, δεν δικαιούνται και αναγκάζονται να βρίσκονται υπό την επιρροή σχισματικών και μη ορθοδόξων. Είναι υποχρέωσή μας να γνωρίζουμε τα θέματα αυτά και για λόγους εθνικούς, και ανθρωπιστικούς, και πολιτικούς
================================================
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ >>
===================================================
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ >>
PAX GERMANICA
"ARBEIT MACHT FREI" Ηλίθιο "απόφθεγμα" των ΝΑΖΙ
«Πριν από δύο χρόνια, μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας όλα ήταν ξεκάθαρα: ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε δηλώσει στην «Frankfurter Allgemeine Zeitung» ότι οι αποζημιώσεις «παραμένει
ανοιχτό ερώτημα, όμως δεν τίθεται στην ημερήσια διάταξη, καθώς αυτή τη
στιγμή αντιμετωπίζουμε εντελώς διαφορετικά προβλήματα»».
Η επαναφορά του ζητήματος από το υπουργείο Οικονομικών «λίγο πριν από την έκθεση της τρόικας», για τη γερμανική εφημερίδα σημαίνει ότι «η Ελλάδα προσπαθεί να βελτιώσει τα οικονομικά της». Όμως, η Γερμανία έχει ήδη καταβάλει αποζημιώσεις για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. «Μόνο που τα χρήματα δεν έφθασαν ποτέ στον παραλήπτη τους», υποστηρίζει.
Το δημοσίευμα επικαλείται τον καθηγητή Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας, Χάιντς Ρίχτερ, ο οποίος υποστηρίζει ότι αποζημιώσεις έχουν καταβληθεί πολλές φορές. «Αμέσως μετά τον πόλεμο, η Γερμανία ενέκρινε την αποστολή 30.000 τόνων βιομηχανικών αγαθών προς την Ελλάδα. Δέκα χιλιάδες τόνοι φορτώθηκαν σε βρετανικά πλοία με κατεύθυνση προς την Ελλάδα. Δεν έφθασαν ωστόσο ποτέ», λέει ο Χάιντς Ρίχτερ. «Τα υπόλοιπα σκούριαζαν επί 2 χρόνια στο λιμάνι του Αμβούργου μέχρι που πουλήθηκαν στους Βρετανούς.
Τα χρήματα δεν έφτασαν ποτέ στην Αθήνα. Το 1953 η Βόννη χορήγησε 200
εκατ. μάρκα επενδυτική βοήθεια προς την Ελλάδα, ένα είδος κεκαλυμμένης
αποζημίωσης χωρίς ωστόσο να την αναγνωρίσει ως τέτοια. Τέλος η Ελλάδα έλαβε 115 εκατ. μάρκα ως επανορθώσεις για τις θηριωδίες των ναζί. Και αυτά τα χρήματα όμως χάθηκαν», προσθέτει.
Προς
τι, τότε, η ανακίνηση του θέματος, αναρωτιέται η εφημερίδα. «Λόγω της
πίεσης των δανειστών για απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων», δίνουν
την απάντηση οι Financial Times Deutschland.
«
...;Χέρι στα ...; «χρήματα των άλλων» προσπαθούν να βάλουν οι Έλληνες,
διεκδικώντας τις γερμανικές επανορθώσεις, σύμφωνα με τήν γερμανική
έκδοσι των «Financial ».!!!
Πηγή:newsbomb
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ>>.
PAX GERMANICA
"ARBEIT MACHT FREI" Ηλίθιο "απόφθεγμα" των ΝΑΖΙ
Ηνωμένες Πολιτείες Βαλκανίων..Πρεσβεία Μαμούθ στα Σκόπια / Βασεις Μαμούθ των ΗΠΑ
26 Ιου 2010
2 Σχόλια
Mε την ευκαιρί της-αναγνώρισης του μορφώματος του Κοσσυφοπεδίου από το Δ.Δ. της Χάγης η οποία ανοίγει σύντομα τους ασκούς του Αιόλου θα επιθυμούσα να μοιραστώ με το αντιδραστικό και ανήσυχο αναγνωστικό σας κοινό κάποιες πληροφορίες σχετικά με το ρόλο που καλείται να παίξει η νεότευκτη "κρατική" οντότητα με τον υποστασιασμό των ΗΠΑ στα Βαλκάνια....
Ας μη ξεχνούμε ΠΟΤΕ τα λόγια του Ίωνα Δραγούμη για τη Μακεδονία...
Μακάρι να αφυπνισθούμε όλοι σε ατομικό αρχικά επίπεδο ώστε να συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα της ολοκλήρωσης της Επανάστασης του '21. Ο αγώνας τώρα αρχίζει....
ΚΟΣΟΒΟ: ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΒΑΣΗ CAMP BONDSTEEL
ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ π.γ.δ.Μ
Η π.γ.δ.Μ. στο ΝΑΤΟ για ασφαλή ροή πετρελαίου σε oλόκληρη την Ευρώπη
Απίστευτο και όμως αληθινό. Η γιγαντιαία Αμερικανική βάση CAMP BONDSTEEL στο ιστορικό Urosevac του νότιου Κοσόβου είναι τόσο μεγάλη που διακρίνεται από την ..Σελήνη με γυμνό οφθαλμό.
Απέχει 149 μόλις χιλιόμ. από τα ελληνικά σύνορα και 26 χιλιόμ. από την πόλη των Σκοπίων. Σε έκταση 3.865 στρεμμάτων φιλοξενεί 9.000 Αμερικανούς στρατιωτικούς μαζί με τον βαρύ εξοπλισμό τους
Το εσωτερικό της οδικό δίκτυο έχει μήκος 25 χλμ. Είναι η πρώτη διακρατική βάση στην στρατιωτική ιστορία καθώς εκτείνεται και επεκτείνεται ταυτόχρονα στο έδαφος δύο ανεξάρτητων κρατών, της π.γ.δ.Μ. και του Κοσόβου. Στην Ελλάδα ήταν άγνωστη μέχρι τις αρχές του 2008 καθώς τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ παρασιωπούσαν την ύπαρξή της για λόγους προπαγανδιστικής σκοπιμότητας εξ αιτίας του Σκοπιανού.
Το Camp Bondsteel, η δεύτερη σε μέγεθος Αμερικανική βάση του κόσμου, στήθηκε το 2.000 σε τρεις μόλις μήνες με συναρμολογούμενες κατασκευές τύπου ΠΡΟΚΑΤ από 7.000 Αλβανούς εργάτες που εργάσθηκαν νυχθημερόν υπό την επίβλεψη 1.000 Αμερικανών μηχανικών, με κόστος μόλις 180 εκατομ. δολλάρια.
Κατασκευάστρια εταιρεία η Αμερικανική Halliburton μέσω της θυγατρικής Brown & Root Services Corp. Διευθύνων σύμβουλος (CEO) της Halliburton διετέλεσε ένα από τα δημοφιλέστερα γεράκια του Αμερικανικού Πενταγώνου, ο Dick Cheney, πρώην Υπουργός Αμυνας και ήδη αντιπρόεδρος των ΗΠΑ
Tην πρωτιά των Αμερικανικών βάσεων ανά τον κόσμο εξακολουθεί να κατέχει το Camp Anaconda στο Ιράκ που φιλοξενεί 28.000 στρατιωτικούς και πολίτες διαφόρων εθνικοτήτων. Βρίσκεται βόρεια της Βαγδάτης δίπλα στο αεροδρόμιο και εμπεριέχει πολλαπλούς αεροδιαδρόμους από τους οποίους εξυπηρετείται η δράση και ο ανεφοδιασμός των συμμαχικών στρατευμάτων στο Ιράκ.
Το Camp Bondsteel φιλοδοξεί να κλέψει την πρώτη θέση μετά την ολοκλήρωση μιας προσαρτημένης δεύτερης δίδυμης βάσης που ήδη κατασκευάζεται στο έδαφος της π.γ.δ.Μ. περιλαμβάνοντας αεροδρόμιο, εγκαταστάσεις εκτοξεύσεως πυραύλων και ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης.
Η εταιρεία Halliburton είναι ταυτόχρονα ανάδοχος του ενεργειακού σούπερ αγωγού ΑΜΒΟ μήκους 892 χιλιομ. που θα συνδέσει το Βουλγαρικό λιμάνι Burgas με τον Αυλώνα. Ο αγωγός δυναμικότητας 750.000 βαρελίων ημερησίως, θα διέλθει από τις νότιες παρυφές της δίδυμης βάσης με σκοπό να τροφοδοτήσει την Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά και την Αμερική με πετρέλαιο της Κασπίας.
Η βάση συνδέεται με διάδρομο μερικών χιλιομέτρων με τα σύνορα της π.γ.δ.Μ. καθώς μία δεύτερη δίδυμη βάση εφοδιασμένη με αεροδιάδρομο μαχητικών αεροσκαφών, στήνεται εσπευσμένα στο έδαφος της π.γ.δ.Μ. πολύ πιό κοντά στα ελληνικά σύνορα. Προορισμός: Η διαρκής επιτήρηση των Βαλκανίων, της ανατολικής Μεσογείου και κυρίως του γιγάντιου πετρελαιαγωγού ΑΜΒΟ προϋπολογισμού 1,3 δισεκ. δολλαρίων που θα διέλθει από την π.γ.δ.Μ.
Γιά όσους δεν γνωρίζουν ΑΜΒΟ σημαίνει Albanian-Macedonian-Bulgarian Oil. Πρόκειται για Αμερικανικό κονσόρτσιουμ κατασκευής ενεργειακών διαύλων με έδρα τo Τέξας. Ο πετρελαιαγωγός ΑΜΒΟ θα συνοδεύεται παράλληλα από την λεγόμενη παρα-Εγνατία οδό, έναν οδικό άξονα που θα συνδέσει την Μαύρη Θάλασσα με την Αδρατική μέσω π.γ.δ.Μ.
Τα οικονομικά οφέλη για την περιοχή θα είναι τεράστια, καθώς το φιλόδοξο αυτό Project θα αναβαθμίσει την οικονομία των τριών χωρών μέσω των οποίων πρόκειται να διέλθει.
Στο κτιριακό συγκρότημα θα στεγάζεται και το λογιστικό κέντρο υποστήριξης της γιγαντιαίας στρατιωτικής βάσης Bondsteel των ΗΠΑ που βρίσκεται σε απόσταση 25 χιλιομ. πάνω στην μεθόριο π.γ.δ.Μ.-Κοσόβου καθώς και άλλων βάσεων σε Αλβανία, Βουλγαρία και Ρουμανία.
Από όλες τις παραπάνω χώρες η π.γ.δ.Μ θεωρείται η πλέον πιστή σύμμαχος των ΗΠΑ καθώς η γεωστρατηγική της ταξινόμηση υφίσταται συνεχή αναβάθμιση και ο αντιαμερικανισμός είναι μία έννοια ακατανόητη έως και ανύπαρκτη.
Ο νέος Αμερικανός πρέσβυς στην π.γ.δ.Μ Philip Reeker
ΜΙΑ ΒΑΣΗ ΜΑΜΟΥΘ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ....
Το στρατόπεδο Camp Bonsteel που αποκαλείται χαϊδευτικά από τους Αμερικανούς Grande Dame (Μεγάλη κυρία), εκτείνεται σταδιακά στις δύο πλευρές των συνόρων π.γ.δ.Μ-Κοσόβου εξυπηρετώντας τα τέσσερα πέμπτα της δύναμης που διατηρούν οι ΗΠΑ στα Βαλκάνια.
Ταυτόχρονα στεγάζει και το αρχηγείο της πολυεθνικής δύναμης KFOR που προστατεύει το νεοσύστατο κράτος του Κοσόβου.
Είναι τόσο αχανές που υποδιαιρείται σε εξωτερική, μέση και κεντρική ζώνη. Φιλοξενεί 60 επιθετικά ελικόπτερα Apache και Blackhawk, πολύ σύντομα όμως θα γίνει βάση μαχητικών F-16 και Stealth που θα μεταφερθούν από την βάση Aviano της Ιταλίας.
Ο στρατηγικός στόχος του Camp Bondsteel είναι διπλός: Η στρατιωτική προστασία της ροής πετρελαίου από την Κασπία στην Ευρώπη και Αμερική και η δυναμική επέμβαση σε περίπτωση αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια και Μέση Ανατολή.
Αν και το πετρέλαιο που θα ρέει στον σωλήνα θα έρχεται από την κεντρική Ασία και ιδίως το Καζακστάν, οι ΗΠΑ θέλουν να το ελέγχουν και πολύ πιθανόν να διακόπτουν την ροή του κατά βούληση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην κατασκευή του αγωγού ΑΜΒΟ συμμετέχουν με κεφάλαια οι Αμερικανικοί πετρελαϊκοί υπεργίγαντες Exxon, Mobil και Chevron.
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΜΑΜΟΥΘ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΜΑΜΟΥΘ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ
Η υπό κατασκευή νέα Αμερικανική πρεσβεία-φρούριο στα Σκόπια
Αεροφωτογραφία του συγκροτήματος με φόντο τον ποταμό Vardar
Οι εργασίες οικοδόμησης συνεχίζονται νυχθημερόν με αμείωτο ρυθμό. Το ερώτημα που πλανάται είναι εάν στα εγκαίνια προσκληθή ο Ελληνας επιτετραμένος στα Σκόπια.
Στα Σκόπια κατασκευάζεται ταχύτατα υπό άκρα μυστικότητα η μεγαλύτερη Aμερικανική πρεσβεία του κόσμου.
Εκτείνεται στον βόρειο τομέα της πόλης σε υπερυψωμένη έκταση 110.OOO τ.μ. πλάϊ στον ποταμό Βαρδάρη. Σύμφωνα με τα σκοπιανά ΜΜΕ το τεράστιο συγκρότημα θα περιλαμβάνει 15 υπόγειους ορόφους.
Πρόσβαση στο εργοτάξιο έχουν μόνο η Aμερικανική κατασκευαστική εταιρεία Brown & Root και εργάτες της Μακεδονικής εταιρείας Grant, οι οποίοι τηρούν απόλυτη μυστικότητα.
Η Grant στην δεκαετία του '80 είχε κατασκευάσει και το υπόγειο καταφύγιο του Σαντάμ Χουσεϊν στην Βαγδάτη. Η νέα πρεσβεία αναμένεται να κοστίσει συνολικά 120 εκατομμύρια δολάρια.
Γύρω από το γιγάντιο νέο κτίσμα θα δημιουργηθεί μία ζώνη ύψιστης ασφαλείας.
Το πολυπληθές προσωπικό της Αμερικανικής πρεσβείας στα Σκόπια συγκροτείται από 310 άτομα με επικεφαλής τον νέο πρέσβη κ. Philip Reeker, ο διορισμός του οποίου εγκρίθηκε από την Γερουσία στις 10 Σεπτεμβρίου 2008. Σε άλλο σημείο των Σκοπίων λειτουργεί το Αμερικανικό πολιτιστικό κέντρο (American Corner of Skopje).
Το υπό ανέγερση συγκρότημα θυμίζει πυρηνικό εργοστάσιο
Πρόσβαση στο εργοτάξιο έχουν μόνο η Aμερικανική κατασκευαστική εταιρεία Brown & Root και εργάτες της Μακεδονικής εταιρείας Grant, οι οποίοι τηρούν απόλυτη μυστικότητα.
Η Grant στην δεκαετία του '80 είχε κατασκευάσει και το υπόγειο καταφύγιο του Σαντάμ Χουσεϊν στην Βαγδάτη. Η νέα πρεσβεία αναμένεται να κοστίσει συνολικά 120 εκατομμύρια δολάρια.
Γύρω από το γιγάντιο νέο κτίσμα θα δημιουργηθεί μία ζώνη ύψιστης ασφαλείας.
Το πολυπληθές προσωπικό της Αμερικανικής πρεσβείας στα Σκόπια συγκροτείται από 310 άτομα με επικεφαλής τον νέο πρέσβη κ. Philip Reeker, ο διορισμός του οποίου εγκρίθηκε από την Γερουσία στις 10 Σεπτεμβρίου 2008. Σε άλλο σημείο των Σκοπίων λειτουργεί το Αμερικανικό πολιτιστικό κέντρο (American Corner of Skopje).
Το υπό ανέγερση συγκρότημα θυμίζει πυρηνικό εργοστάσιο
Η υπό κατασκευή τεράστια Αμερικανική πρεσβεία στο Ιράκ.
Η πρεσβεία στα Σκόπια είναι ακόμα μεγαλύτερη
Η πρεσβεία στα Σκόπια είναι ακόμα μεγαλύτερη
Στο μεταξύ oι Aμερικανοί θέλουν να πείσουν τους αθίγγανους Roma που ζουν σε διπλανό χωριό να αλλάξουν τόπο κατοικίας καταβάλλοντας ελκυστικές αποζημιώσεις.
Με
την νέα Αμερικανική πρεσβεία στα Σκόπια δεν δημιουργείται απλά μια
διπλωματική αποστολή, αλλά θεμελιώνεται το περιφερειακό επιτελείο της
CIA στα Βαλκάνια γιά την συλλογή πληροφοριών και επιτήρηση
"δυστροπούντων" όπως η Ελλάδα.
Το παρόν εστάλη στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ απο : Aναγνώστη
===========================================
<<ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ >>
==================
ΒΑΛΚΑΝΙΑ
15:02
14/01/2014
Ο Στογιάντσε Άνγκελοφ, απόστρατος στρατηγός της Αστυνομίας
των Σκοπίων και επικεφαλής του κόμματος "Αξιοπρέπεια" δήλωσε εμφατικά
ότι "η κοινή συνεδρίαση των κυβερνήσεων Αλβανίας-Κοσσυφοπεδίου αποτελεί
μέρος της υλοποίησης της στρατηγικής για τη Μεγάλη Αλβανία! Ταυτόχρονα
συμπλήρωσε, πως αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για την οντότητα των Σκοπίων!Ο Σ.Άνγκελοφ συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο του 2001 και πολέμησε εναντίον των Αλβανών σε μάχες κοντά στο Τέτοβο και στο Αρατσίνοβο, στο βορειοδυτικό μέρος του κράτους των Σκοπίων.
Να σημειωθεί ότι τα μέσα ενημέρωσης των Σκοπίων, έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στη συνάντηση των πρωθυπουργών της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου. Τι όμως αποφασίστηκε στη συνάντηση αυτή;
Στην πρώτη κοινή συνεδρίαση Αλβανίας- Κοσσυφοπεδίου στην πόλη της Πριζρένης του Κοσόβου, αποφασίστηκε να διατεθεί το ποσό των 100 χιλιάδων ευρώ, ειδικά για τις μητέρες στο Πρέσεβο, ως ‘δώρο μητρότητας’.
Η δήλωση έγινε μετά το έγγραφο της στρατηγικής εταιρικής σχέσης που υπογράφηκε από τους πρωθυπουργούς της Αλβανίας Έντι Ράμα και του Κοσσυφοπεδίου- Χασίμ Θάτσι.
Η συμφωνία αναφέρεται στη συνεργασία και στη διευκόλυνση του εμπορίου, στον τομέα των μεταφορών και των υποδομών καθώς και την εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας στον τομέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
«Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής της ασφάλειας θα ενισχύσουμε το διάλογο. Απώτερος στόχος μας είναι η ένταξη στον ΟΗΕ, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ», δήλωσε ο πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου.
Τέλος, οι δύο κυβερνήσεις- Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου, συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα κοινό ταμείο βοήθειας για τους Αλβανούς της Κοιλάδας του Πρέσεβο- νότιας Σερβίας.
Για το κοινό συνέδριο στο Πρίζρεν, ο καθηγητής διεθνούς πολιτικής, Πρέντραγκ Σίμιτς, ερμηνεύει ως επιθυμία των Αλβανών να γίνει ο επόμενος στόχος στις σχέσεις Αλβανίας-Σερβίας, η περιοχή της νότιας Σερβίας.
«Η Πρίστινα και τα Τίρανα παίζουν με την Κοιλάδα του Πρέσεβο, την ίδια στιγμή που οι Σέρβοι προσπαθούν να ενισχύσουν τους θεσμούς στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο. Έτσι προετοιμάζουν οι Αλβανοί το έδαφος στην επιδίωξή τους για ανταλλαγή εδαφών μελλοντικά. Προσωπικά πιστεύω ότι για τη χώρα μας η νότια Σερβία αποτελεί στρατηγικά σημαντική περιοχή», δήλωσε ο Σίμιτς στο «Νόβοστι».
Η κοινή συνεδρίαση των δύο κυβερνήσεων δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν, δεδομένου ότι ακολουθείται κοινή πρακτική στην περιοχή. Μέσα από μια σειρά ενεργειών φαίνεται σαφώς, ότι το αυτοαποκαλούμενο κράτος του Κοσσυφοπεδίου θα επιδιώξει να ενωθεί με την Αλβανία, δήλωσε ο ιστορικός Πρέντραγκ Σίμιτς.
Η συνάντηση στην πόλη Πρίζρεν δεν είναι τυχαία. Στα τέλη του 19ου αιώνα στην πόλη αυτή ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος της Πρίζρεν. Η Λίγκα της Πρίζρεν είναι η σπονδυλική στήλη για την ιδέα της δημιουργίας της «Μεγάλης Αλβανίας» και ο συμβολισμός των μηνυμάτων είναι σαφής, σημειώνει σερβικό δημοσίευμα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ >>
ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΜΕ ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ - ΑΛΒΑΝΙΑ-ΣΚΟΠΙΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΙΑΜΕΛΙΖΟΝΤΑΙ
Αυτό είναι το νέο παγκόσμιο σύστημα ασφαλείας: Η αντι-ΝΑΤΟική συμμαχία που συγκροτεί η Ρωσία στο δρόμο προς την τελική σύγκρουση!
Στη δημοσιότητα έδωσε ρωσικό think tank τις στρατηγικές
βλέψεις της Ρωσίας με χρονικό ορίζοντα το 2050! Συγκεκριμένα, παρουσίασε χάρτη
που δείχνει τα στρατηγικά συμφέροντα της Ρωσίας ο οποίος παρουσιάζει την
Τουρκία ως Ελληνικό έδαφος και τα Σκόπια πλήρως ενταγμένα στη Σερβική
επικράτεια!
Ο χάρτης που παρουσιάζει μια αμιγώς ορθόδοξη χερσόνησο του
Αίμου διέρρευσε προκαλώντας δυσφορία στην Τουρκική Κυβέρνηση που ζήτησε
εξηγήσεις από τον Ρώσο Πρέσβη στην Αγκυρα!
Επιπλέον, εκτεταμένες συζητήσεις γίνονται στη Ρωσία σχετικά
με την αντιμετώπιση της επιθετικότητας του ΝΑΤΟ αλλά και των ΗΠΑ. Ρώσοι
αναλυτές προτείνουν στη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης
(8-10 Ιουλίου), στην πόλη Ούφα της Ρωσσίας, να συζητηθεί η δημιουργία μιας
στρατιωτικο-στρατηγικής σύμπραξης με τη Κίνα και την Ινδία. Η απειλή άλλωστε
είναι κοινή, το ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα, υποστηρίζουν σε έκθεση τους:
Η Ρωσία σε στρατιωτικό επίπεδο είναι μια χώρα κλειδί για την
Ευρασία, καθώς είναι η μοναδική μπορεί να καταστρέψει τις ΗΠΑ σε ένα πυρηνικό
πόλεμο. Η πρόταση του υπουργού Άμυνας του Ιράν Χοσεΐν Ντεχκάν για συντονισμό
των προσπαθειών στον αγώνα ενάντια στην απειλή που δημιουργείται από τις ΗΠΑ
και τους συμμάχους της στην περιοχή, όπως την έκανε στην Διεθνή Συνδιάσκεψη της
Μόσχας για ζητήματα ασφάλειας, δεν φαντάζει παράξενη. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά
τη Ρωσσία. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της επιτροπής για την Εθνική Ασφάλεια και την
Εξωτερική Πολιτική του Ιρανικού Κοινοβουλίου Αλαντίν Μπορουντζερί, η χώρα του
είναι έτοιμη για διεύρυνση των σχέσεων με τη Ρωσία σε όλους τους τομείς και στο
υψηλότερο επίπεδο. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι «αυτή είναι και η άποψη
του ανώτατου θρησκευτικού μας ηγέτη αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ για την εξέλιξη των
σχέσεων με τη Ρωσσία» είπε ο Μπορουντζέρι.
Το Ιράν, σύμφωνα με τον στρατηγό Ντεχκάν, θα ήθελε να
δημιουργήσει στρατιωτική συμμαχία όχι μόνον με τη Ρωσία, αλλά και με την Κίνα
και την Ινδία. Στις συνθήκες των κυρώσεων του ΣΑ του ΟΗΕ για το ιρανικό
πυρηνικό πρόγραμμα, η Κίνα βοήθησε το Ιράν να εμπορεύεται πετρέλαιο μέσω του
δικού της συστήματος τιμολογήσεων, όταν η Δύση είχε απενεργοποιήσει το σύστημα
SWIFT. Και η Ινδία δεν σταμάτησε καθόλου όλον αυτόν τον καιρό να αγοράζει
ιρανικό πετρέλαιο, αν και δέχθηκε μεγάλη πίεση από την πλευρά των Αμερικανών.
Ο Ιρανός υπουργός Άμυνας εξήγησε ότι η πρότασή του είναι
πολύ απλή –η ύπαρξη της κοινής απειλής στην περιοχή από το Ισλαμικό Κράτος και
τις άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις των σαλαφιστών, οι οποίες υποστηρίζονται από
τις ΗΠΑ, τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. Ο στόχος των κρατών-καιροσκόπων
είναι «κάποια στιγμή να κατευθύνουν αυτές τις δυνάμεις προς το Αφγανιστάν, τον
Καύκασο, την Κεντρική Ασία, την Ινδία, τη Δυτική Κίνα, ακόμη και την Ευρώπη»
είπε ο Ντεχκάν.
Η δεύτερη απειλή, σύμφωνα με τον υπουργό, είναι «η δημιουργία
και η διάδοση «κυβερνοστρατών» και η μονομερής αμερικανική κυριαρχία στον
κυβερνοχώρο». Λαμβάνοντας υπ’ όψη αυτές τις απειλές, ο υπουργός ζήτησε «να
υποστηριχθεί η ιδέα για την ανάπτυξη πολύπλευρης αμυντικής συνεργασίας μεταξύ
του Ιράν, της Κίνας, της Ρωσίας και της Ινδίας για την αντιμετώπιση της
σκόπιμης επέκτασης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς, την εγκατάσταση αντιπυραυλικής
ασπίδας στην Ευρώπη και της σοβαρότερης συγκέντρωσης αμερικανικών δυνάμεων στον
νότο και στα ανατολικά της Κίνας ταυτοχρόνως με το κίνημα των σαλαφιστών σε
ευαίσθητες και σημαντικές περιοχές της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου».
Για τη Ρωσική Ομοσπονδία αυτή η απειλή είναι πραγματικά
σοβαρή. Και με αυτήν μόνη της η Ρωσία δεν μπορεί να τα καταφέρει. Θυμίζουμε ότι
ο ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους επανειλημμένα δήλωσε ότι η Ρωσσία, μαζί με τις
ΗΠΑ, αποτελεί τον κύριο εχθρό του ΙΚ. Στις γραμμές των μαχητών του, σύμφωνα με
τα στοιχεία της FSB (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας), πολεμούν περίπου 1.700 Ρώσσοι υπήκοοι.
Για την Κίνα είναι επίσης σημαντικό να αποτρέψει την
προώθηση του ΙSIS στη δική της αυτόνομη μουσουλμανική περιοχή των Ουιγούρων. Η
Ινδία πολεμά εναντίον των ίδιων τρομοκρατικών ομάδων (Ταλιμπάν και άλλες), οι
οποίες δρουν εναντίον του Ιράν, στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν. Η κατάσταση
στο Αφγανιστάν βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής των ρωσσικών υπηρεσιών
ασφαλείας, καθώς τα σύνορα με το Τατζικιστάν είναι διάτρητα και η Κεντρική Ασία
είναι γεμάτη από εξτρεμιστικά κινήματα. Στην Κιργιζία οι εξτρεμιστές
εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Ος. Στο Ουζμπεκιστάν η απειλή επικεντρώνεται
στην κοιλάδα της Φεργανά, αν και έως τώρα καταστέλλεται με επιδεξιότητα από τον
πρόεδρο Ισλάμ Καρίμωφ.
Ούτε η Ρωσία, ούτε η Κίνα, ούτε η Ινδία δεν προτίθενται να
πολεμήσουν ευθέως με τη Σαουδική Αραβία, αλλά αντικειμενικά ενδιαφέρονται να
περιορίσουν τη σφαίρα επιρροής της. Το Ιράν αντιλαμβάνεται ότι στην Κίνα, στη
Ρωσία και στην Ινδία δεν υπάρχει μόνον συμφέρον αλλά και πόροι για να πολεμηθεί
η ισλαμιστική τρομοκρατία. Οι χώρες αυτές είναι κυρίαρχες και ανεξάρτητες στην
λήψη των αποφάσεών τους.
Πώς μπορούμε να υλοποιήσουμε την πρόταση του Ιράν; Το Ιράν
και η Ινδία μπορούν τελικά να καταστούν πλήρη μέλη του Οργανισμού Συνεργασίας
της Σαγκάης στη σύνοδο κορυφής της Ούφα, στις αρχές Ιουλίου. Ο Οργανισμός της
Σαγκάης, όπου συμμετέχουν η Ρωσία, η Κίνα, το Καζαχστάν, το Τατζικιστάν, η
Κιργιζία και το Ουζμπεκιστάν, βάζει ως στόχο του την καταπολέμηση της απειλής
της τρομοκρατίας, και στη Δύση
αντιμετωπίζεται σαν κάτι ανάλογο του ΝΑΤΟ.
Η είσοδος της Ινδίας και του Ιράν στον Οργανισμό θα σημάνει
την αρχή της δημιουργίας ενός πλήρους συστήματος ασφαλείας σε μια τεράστια
έκταση με τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των χωρών της Κεντρικής Ασίας, οι οποίες
είναι ενταγμένες σε ένα άλλο αμυντικό μπλοκ με τη συμμετοχή της Ρωσσίας – τον
Οργανισμό του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας.
Στις 13 Απριλίου, ο πρόεδρος Πούτιν πραγματοποίησε συνάντηση
με τους επικεφαλής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης για την οργάνωση της
συνάντησης κορυφής στην Ούφα. «Η Κίνα είναι έτοιμη να συντονίσει τις ενέργειες
με όλες τις πλευρές και να ενισχύσει τη συνεργασία στο τομέα της ασφάλειας στο
πλαίσιο του Οργανισμού της Σαγκάης» - δήλωσε ο υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας της
Κίνας Γκο Σενκούν, μετά από αυτή τη συνάντηση. «Η συνεργασία στη σφαίρα της ασφάλειας
πρέπει να αναπτυχθεί με στόχο την υπεράσπιση της εθνικής ασφάλειας του κάθε
μέλους του Οργανισμού της Σανγκάης, της δημόσιας ασφάλειας και της κοινωνικής
σταθερότητας, καθώς και της διαρκούς ειρήνης και της γενικής ευημερίας σε
ολόκληρη της ευρασιατική περιφέρεια» είναι τα λόγια του Σενκούν, σύμφωνα με τον
κινεζικό τύπο. Το κλίμα στην Κίνα είναι ξεκάθαρο.
Οι αναλυτές στο υπόμνημα τους προς τον Πρόεδρο Β.Πούτιν
καταλήγουν: Όταν στη Σοβιετική Ένωση υπήρχε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, η ΕΣΣΔ
ήταν ισχυρό κράτος...
Όπως γίνεται αντιληπτό η Ρωσία κινείται εντατικά προς την
δημιουργία ενός Αντι-ΝΑΤΟικού συνασπισμού.
<< ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ>>.
==========================================
Στρατηγική περικύκλωση της Ελλάδας από την Τουρκία μέσω Αλβανίας και Σκοπίων
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ Οι Τούρκοι συνεχίζουν ακάθεκτοι
τις «δωρεές» στον σκοπιανό στρατό Διάλεξαν την ημέρα οι τούρκοι, ανήμερα
της 28ης Οκτωβρίου, να...
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Οι Τούρκοι συνεχίζουν ακάθεκτοι τις «δωρεές» στον σκοπιανό στρατό
Διάλεξαν την ημέρα οι τούρκοι, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, να πραγματοποιήσουν «αδιευκρίνιστου» μεγέθους δωρεά στα Σκόπια.
Σύμφωνα με τον σκοπιανό τύπο σήμερα, στην έδρα του γενικού επιτελείου και του ΥΠΑΜ του στρατού των Σκοπίων, θα πραγματοποιηθεί τελετή από τους σκοπιανούς, για την «δωρεά» από την Τουρκία, στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας .
Στην τελετή θα παραστεί ο Αρχηγός του Επιτελείου του σκοπιανού Στρατού, Αντιστράτηγος Goranco Koteski, ο Πρέσβης της Τουρκίας στη χώρα , Omura Sholendil, καθώς και ο ΥΠΑΜ Ζόραν Γιολέβσκι.
Δυστυχώς δεν αναφέρεται ο τύπος αλλά και το «μέγεθος» της τουρκικής «δωρεάς», ο οποίος πιθανότατα να αφορά τεθωρακισμένα οχήματα «Kobra», τουρκικά ΤΟΜΑ, η ακόμη και αυτόματα τυφέκια .
Το ακριβές υλικό που δωρίσανε οι τούρκοι στους σκοπιανούς επιμελώς δεν αναφέρεται για ευνόητους λόγους.!!
Πάντως οι τούρκοι όπως γράφουμε στο Pentapostagma.gr, συνεχίζουν την οθωμανική πολιτική ενίσχυσης Σκοπιών και της Αλβανίας σε βάρος της Ελλάδας και της Σερβίας, αλλά και της Βουλγαρίας.
Η τελευταία φορά που είχε υλοποιηθεί δωρεά εκ μέρους της Τουρκίας στα Σκόπια ήταν το 2012, όταν η Τουρκία παρέδωσε στις ένοπλες δυνάμεις της ΠΓΔΜ στρατιωτικό υλικό αξίας $710.000 σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2012, στις εγκαταστάσεις βάσης συντήρησης στα Σκόπια, παρουσία του υπουργού Άμυνας Fatmir Besimi και του Τούρκου πρέσβη Gürol Sökmensüer.
Συγκεκριμένα παραδόθηκαν τότε 7 οχήματα γενικής χρήσης Land Rover και ένα τεθωρακισμένο όχημα Cobra ενώ είχε προηγηθεί τον Οκτώβριο του 2011 η παράδοση 18 οχημάτων Land Rover και 95 τηλεφώνων εκστρατείας καθώς και εξοπλισμού νυκτερινής παρατήρησης, κατασκευής της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Το γεγονός αυτό αποτελεί μια δυσμενή εξέλιξη για την χώρα μας , που θα πρέπει να έχει τον «νου» της, και στα βόρεια σύνορα της πατρίδας μας. Σημειωτέον ότι οι Τούρκοι επιθυμούν αεροπορική βάση στην Αλβανία , ενώ ήδη κατέχουν βάση ανεφοδιασμού του τουρκικού ναυτικού στην αλβανική ναυτική βάση pasaliman.
Με αυτόν τον τρόπο η Άγκυρα επιθυμεί την στρατηγική περικύκλωση του ελληνικού χώρου και τον «στραγγαλισμό» σε περίοδο μελλοντικών στρατιωτικών επιχειρήσεων.
pentapostagma.gr
============================================== Οι Τούρκοι συνεχίζουν ακάθεκτοι τις «δωρεές» στον σκοπιανό στρατό
Διάλεξαν την ημέρα οι τούρκοι, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, να πραγματοποιήσουν «αδιευκρίνιστου» μεγέθους δωρεά στα Σκόπια.
Σύμφωνα με τον σκοπιανό τύπο σήμερα, στην έδρα του γενικού επιτελείου και του ΥΠΑΜ του στρατού των Σκοπίων, θα πραγματοποιηθεί τελετή από τους σκοπιανούς, για την «δωρεά» από την Τουρκία, στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας .
Στην τελετή θα παραστεί ο Αρχηγός του Επιτελείου του σκοπιανού Στρατού, Αντιστράτηγος Goranco Koteski, ο Πρέσβης της Τουρκίας στη χώρα , Omura Sholendil, καθώς και ο ΥΠΑΜ Ζόραν Γιολέβσκι.
Δυστυχώς δεν αναφέρεται ο τύπος αλλά και το «μέγεθος» της τουρκικής «δωρεάς», ο οποίος πιθανότατα να αφορά τεθωρακισμένα οχήματα «Kobra», τουρκικά ΤΟΜΑ, η ακόμη και αυτόματα τυφέκια .
Το ακριβές υλικό που δωρίσανε οι τούρκοι στους σκοπιανούς επιμελώς δεν αναφέρεται για ευνόητους λόγους.!!
Πάντως οι τούρκοι όπως γράφουμε στο Pentapostagma.gr, συνεχίζουν την οθωμανική πολιτική ενίσχυσης Σκοπιών και της Αλβανίας σε βάρος της Ελλάδας και της Σερβίας, αλλά και της Βουλγαρίας.
Η τελευταία φορά που είχε υλοποιηθεί δωρεά εκ μέρους της Τουρκίας στα Σκόπια ήταν το 2012, όταν η Τουρκία παρέδωσε στις ένοπλες δυνάμεις της ΠΓΔΜ στρατιωτικό υλικό αξίας $710.000 σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2012, στις εγκαταστάσεις βάσης συντήρησης στα Σκόπια, παρουσία του υπουργού Άμυνας Fatmir Besimi και του Τούρκου πρέσβη Gürol Sökmensüer.
Συγκεκριμένα παραδόθηκαν τότε 7 οχήματα γενικής χρήσης Land Rover και ένα τεθωρακισμένο όχημα Cobra ενώ είχε προηγηθεί τον Οκτώβριο του 2011 η παράδοση 18 οχημάτων Land Rover και 95 τηλεφώνων εκστρατείας καθώς και εξοπλισμού νυκτερινής παρατήρησης, κατασκευής της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Το γεγονός αυτό αποτελεί μια δυσμενή εξέλιξη για την χώρα μας , που θα πρέπει να έχει τον «νου» της, και στα βόρεια σύνορα της πατρίδας μας. Σημειωτέον ότι οι Τούρκοι επιθυμούν αεροπορική βάση στην Αλβανία , ενώ ήδη κατέχουν βάση ανεφοδιασμού του τουρκικού ναυτικού στην αλβανική ναυτική βάση pasaliman.
Με αυτόν τον τρόπο η Άγκυρα επιθυμεί την στρατηγική περικύκλωση του ελληνικού χώρου και τον «στραγγαλισμό» σε περίοδο μελλοντικών στρατιωτικών επιχειρήσεων.
pentapostagma.gr
