ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΜΑΝΗ.

     

"Γιατί πιστεύουμε στην Ενωμένη Μάνη"

Τρίτη, 02 Μάρτιος 2010 08:47

Την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου αναρτήσαμε στο MyMani.gr το κείμενο διαφόρων φορέων και συλλόγων της Μάνης «Γιατί πιστεύουμε στην Ενωμένη Μάνη – Κείμενο θέσεων Νο 2»,
το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Σήμερα αναρτούμε το πρώτο μέρος των συγκεκριμένων και πολύ σημαντικών αυτών θέσεων για την ένωση της Μάνης σε ένα ενιαίο Δήμο.

ΓΙΑΤΙ  ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΜΑΝΗ
Για λόγους ιδεολογικούς και πρακτικούς και πάντως όχι από κάποιον κακώς εννοούμενο τοπικισμό.
Όχι από κάποια  διάθεση ‘αντίστασης’ στην κεντρική πολιτική εξουσία αφού η Μάνη υπήρξε και είναι το ‘άλας’ του ελληνικού πατριωτισμού και πρέπει να παραμείνει έτσι. Πρωτοστάτησε δε, ως γνωστό, αν όχι όσο κανείς άλλος τόπος , σίγουρα όσον ολίγοι, στη δημιουργία της σύγχρονης ελληνικής πατρίδας. Αυτό δεν είναι κούφιος τοπικισμός αλλά ιστορικό κεκτημένο.
Γιατί θεωρούμε μεγάλη ιστορική αδικία τη διοικητική  διαίρεσή της  από το καθεστώς Μεταξά το 1937, χωρίς φυσικά να ρωτηθούν οι κάτοικοί της, με την αφαίρεση του δυτικού κομματιού της ενιαίας μέχρι τότε επαρχίας Λακωνικής και την προσκόλλησή του στο νομό Μεσσηνίας και τη συνέχιση αυτής της απαράδεκτης κατάστασης μέχρι σήμερα. Κάτι που σημειωτέον δεν έγινε ποτέ στην προηγούμενη μακραίωνη ιστορία της περιοχής και που σίγουρα δεν της αξίζει.  Μόνο εκκλησιαστικά εξακολουθεί να είναι ακόμη ενωμένη
Γιατί πιστεύουμε ότι η σημερινή υποβάθμισή της και η δραματική μείωση των μονίμων κατοίκων της είναι βεβαίως συνέπεια και άλλων παραγόντων αλλά σίγουρα και της διοικητικής της διαίρεσης, αφού ιστορικά τα κονδύλια ανάπτυξης που διατέθηκαν κατά καιρούς στους δύο νομούς  Λακωνίας και Μεσσηνίας , στους οποίους ανήκει, ποτέ δε μοιράσθηκαν δίκαια καθόσον την αφορά.
Γιατί δε βολευόμαστε να βλέπουμε ακμάζουσες κοινότητες Μανιατών εντός της Ελλάδος και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου και την ιδιαίτερη πατρίδα μας να φθίνει και να εγκαταλείπεται από τα παιδιά της ακόμη και σήμερα.
Γιατί δε νιώθουμε καλά να ακούμε oρισμένους  να μας λένε ότι η Μάνη είναι ιδέα ( αλλά  καλή και χρήσιμη, θα προσθέταμε εμείς, για τους ψήφους των ξενιτεμένων παιδιών της στο Λεκανοπέδιο και αλλού) και να μας αποκαλούν ανεδαφικούς, ουτοπιστές και αποσχιστές (sic) , όταν ζητάμε τη λειτουργική ένταξή της ως αυθύπαρκτης διοικητικής οντότητας, όπως ήταν μέχρι το 1937,  στα πλαίσια της σύγχρονης ελληνικής Πολιτείας.
Γιατί δε δεχόμαστε καμία ιδεολογική ταμπέλα για τη Μάνη που να εξυπηρετεί ευκαιριακά ένα κόμμα και μια  παράταξη. Τις ταμπέλες, τις κατηγοριοποιήσεις και τα στερεότυπα αυτού του είδους  τα έχει ζήσει στο πετσί της κα τα έχει πληρώσει ακριβά η Μάνη, όπως και πολλά άλλα μέρη της Ελλάδος στη πρόσφατη ιστορία της.
Γιατί πιστεύουμε ότι στα πλαίσια της Ενωμένης Ευρώπης η ανάδειξη των τοπικών ιδιαιτεροτήτων μια περιοχής δεν είναι οπισθοδρόμηση αλλά πλούτος και διεύρυνση της εθνικής μας ταυτότητας ως Ελλήνων. Γιατί πιστεύουμε ότι ο ευπρόσδεκτος ερχομός πολλών ξένων στον τόπο μας και η μεγάλη, αν και άναρχη, τουριστική ανάπτυξη, είναι δύο λόγοι που επιβάλλουν έτι περισσότερο την ανάδειξη αυτή.
Γιατί μας ανησυχεί όταν βλέπουμε ορισμένους ντόπιους αιρετούς άρχοντές μας , αντί να εργάζονται και να συνεργάζονται για τη δημιουργία του ενιαίου Δήμου Μάνης, να διαγκωνίζονται  ποιος θα πάρει την πρωτεύουσα του , αν και οψέποτε αυτός δημιουργηθεί. Βάνοντας δηλ. την άμαξα πριν από το άλογο και κοιτώντας το δέντρο ενώ χάνεται το δάσος. Είναι προφανές ότι πρέπει πρώτα να πεισθεί η πολιτεία για τη δημιουργία του ενιαίου Δήμου Μάνης με την ένωση των τεσσάρων δήμων της Λακωνικής και των δύο της Μεσσηνιακής Μάνης και μετά να δούμε το θέμα της πρωτεύουσάς του κατά τρόπο ανοικτό και δημοκρατικό και λαμβάνοντας υπόψη θεμιτά κριτήρια όπως πληθυσμό, γεωγραφική θέση, υπάρχουσες δομές, ιστορία κ.λπ. Σχετικά είμαστε υποχρεωμένοι να παρατηρήσουμε ότι έχει υπερτιμηθεί η γεωγραφική εγγύτητα του δυτικού κομματιού της Μάνης με την Καλαμάτα, κάτι που προφανώς στην εποχή μας της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ,των ΚΕΠ , των δραματικά βελτιωμένων συγκοινωνιών και της επικοινωνίας μεταξύ των οικισμών και των ανθρώπων δεν έχει ασφαλώς τη σημασία που είχε το 1937.
Γιατί το όνομα Μάνη είναι ‘σήμα κατατεθέν’ (  brand name) στις δέλτους της ιστορίας και όσοι καταγόμαστε από την περιοχή δε δικαιούμαστε να το αφήσουμε να χαθεί. Μ’αυτό ταυτίστηκαν γενιές γενεών και είναι ό,τι πολυτιμότερο θ’αφήσουμε στα παιδιά μας στη δύσκολη αυτή εποχή της παγκοσμιοποίησης που είναι γεμάτη κινδύνους αλλά και ευκαιρίες. Σκεφτόμαστε μόνο την τεράστια απήχησή του στις πολυάριθμες μανιάτικες κοινότητες του εξωτερικού ιδιαίτερα στην Αυστραλία την Αμερική και τον Καναδά- που σφύζουν από ζωή και πολλές από τις οποίες ξεπερνούν κατά πολύ σε πληθυσμό την ίδια τη Μάνη- και τις προοπτικές που δημιουργεί  μια ενωμένη Μάνη για κάθε είδους ανταλλαγές στον πολιτιστικό, τον οικονομικό, τον εμπορικό και τον τουριστικό τομέα ( αδελφοποιήσεις, επενδύσεις κ.λ.π)
Ενδεικτικώς αναφέρεται ότι, όπως έχουν σήμερα τα πράγματα με τη διαίρεση της Μάνης  στα δύο και την υπαγωγή της σε δύο διαφορετικές διοικητικές ενότητες ( σήμερα νομούς) είναι αδύνατο να κατοχυρωθεί υπέρ οιουδήποτε φορέα στο Διαδίκτυο ο ιστότοπος www.mani.gr .Το ίδιο ισχύει και για την κατοχύρωση της ονομασίας προέλευσης των παραδοσιακών μανιάτικων προϊόντων όπως λ.χ. το περίφημο λάδι της περιοχής. Απίστευτο και όμως πραγματικό.
Γιατί οι διοικητικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι τόσο αθώες όσο φαίνονται . Έχουν πολύ μεγάλη σημασία και για όσα αναφέρονται παραπάνω αλλά και για τον τρόπο που προσλαμβάνουμε την ταυτότητά μας τόσο εμείς οι ίδιοι όσο και οι τρίτοι και οι επερχόμενες γενεές .Αυτές που έρχονται μετά από εμάς.
Γιατί το νομοσχέδιο για τη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας με το όνομα    ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ με την προοπτική της κατάργησης των νομών που διανοίγει σε συνδυασμό με την επαναχάραξη του εκλογικού χάρτη της χώρας δημιουργεί ιστορική ευκαιρία για την ενοποίηση των έξη μανιάτικων δήμων ( 4 της Λακωνίας και 2 της Μεσσηνίας)  σ’ένα ενιαίο Δήμο Μάνης. Ελπίζουμε έτσι στη συμπλήρωση ή τουλάχιστον στην προσέγγιση του πληθυσμιακού κριτηρίου που απαιτεί ο νόμος για τη δημιουργία μεγάλων δήμων με τη συγχώνευση μικροτέρων. Αντίθετα  η ενδεχόμενη ένταξη των δύο δήμων της Μεσσηνιακής Μάνης  (Λεύκτρου και Αβίας ) στο Δήμο Καλαμάτας θα ήταν μια αρνητική εξέλιξη η οποία θα σήμαινε την εξαφάνιση του ιδιαίτερου χαρακτήρα της περιοχής και θα ολοκλήρωνε το ανοσιούργημα του 1937. Οι πάντες εξάλλου γνωρίζουν ότι η πόλη της Καλαμάτας έχει  μεγάλα προβλήματα ή ίδια σχετικά με την άναρχη αστική της ανάπτυξη και θα ήταν παράλογο να της προστεθούν και άλλα, εκείνα της Δυτικής Μάνης. Δεν είναι ίσως άσχετο ότι και ο ίδιος ο Δήμαρχος Καλαμάτας δηλώνει αντίθετος στη διεύρυνση των ορίων του δήμου του προς την πλευρά της Μάνης. Τον καταλαβαίνουμε και συμφωνούμε ναζί του.
Ο αγώνας προς πάσα κατεύθυνση  για να υπάρξει αντιστοίχιση της διοικητικής ταυτότητας της Μάνης με τα ιστορικά  γεωγραφικά της όρια και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της περιοχής και των κατοίκων της, παίρνει  βέβαια αφορμή τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης για αναμόρφωση του αυτοδιοικητικού χάρτη της χώρας. Δεν γνωρίζουμε αν είναι  πολύ αργά ή αν είναι πολύ ενωρίς. Σίγουρα πάντως δε σταματάει εδώ. Το χειρότερο θα ήταν   αν οι εξελίξεις μας έβρισκαν επαναπαυόμενους και εφησυχάζοντες ότι άλλοι θα φροντίσουν για μας, την ταυτότητα μας και το μέλλον του τόπου μας. Στον αγώνα αυτό είναι ευπρόσδεκτοι όλοι οι Μανιάτες και οι φίλοι τους ανεξαρτήτως του πολιτικού, ιδεολογικού και γεωγραφικού χώρου που ανήκουν. Ήρθε η ώρα να μετρήσουμε τους πραγματικούς μας φίλους.
Γιατί έχουμε κουραστεί ν’ακούμε ότι όλα αποφασίζονται κεντρικά , ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα σε περιφερειακό επίπεδο και πρέπει άβουλοι και μοιραίοι να περιμένουμε το αναπόφευκτο δηλ. την ιστορική και πολιτισμική μας αλλοτρίωση και περιθωριοποίηση.
Γιατί έχουμε κουραστεί να λέμε από ποιο μέρος της Μάνης είμαστε ( Λακωνική, Μεσσηνιακή, Μέσα, Έξω, Προσηλιακή, Αποσκιαδερή ) τη στιγμή που συμφωνούμε όλοι ότι η Μάνη είναι μία και αδιαίρετη.

Ιανουάριος  , 2010

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΦΟΡΕΩΝ  ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ENIAIAΣ  MΑΝΗΣ

-Γιώργος Βενιζελέας, Πρόεδρος Συνδέσμου Τσεριωτών Αττικής  εκ Τσερίων, (6942 950 586)

-Στέλιος Γαϊτανάρος, Αντιδήμαρχος Ανάπτυξης  Δήμου  Πειραιά, Από το Σκουτάρι, Γυθείου ( 6979 79 86 08)

-Γεώργιος Δεμοιράκος, Καθηγητής, Αντιπρόεδρος Παλλακωνικής Ομοσπονδίας , εκ Καρυουπόλεως Γυθείου ( 6945 43 21 51)

-Γεώργιος Δημακόγιαννης, εκδότης εφημερίδας  ΑΔΟΥΛΩΤΗ  ΜΑΝΗ εξ Αρεοπόλεως ( 27330 53670)

-Νίκος Καλαποθαράκος, εκδότης εφημερίδος Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ εξ Αρεοπόλεως ( 6977 550 078)

-Σταύρος Καπετανάκης, ψυχίατρος, συγγραφέας αρχειακών και ιστορικών βιβλίων για τη Μάνη, εξ Αβίας ( 210 8211 937)

- Σαράντος Καργάκος, φιλόλογος, ιστορικός, συγγραφέας, από το Γύθειο

-Ηλίας  Κατσαρέας , Πρέσβης ε.τ. εξ Αγίου Νίκωνος  ( Πολιάνα) ( 210 – 80 30 372 )

-Κατερίνα Λεβή – Λοϊζου, Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Θαλαμών (210-28 23 821)

-Γιάννης Λεκκάκος, Καθηγητής, συγγραφέας, Σύλλογος Δήμου Τευθρονιτών Ανατολικής Μάνης ( 6976 55 68 93)

-Νίκος Μαντάγαρης , Σύλλογος Ενιαίας Μάνης η  ΕΥΝΟΜΙΑ , εκ Καρδαμύλης (6977 5720 75)

- Λεωνίδας Μαυρομιχάλη, Πρέσβης ε.τ. εξ Οιτύλου, ( 210-674 99 77)

-Γιώργος Μουνδρέας , στέλεχος Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκ Τραχήλας  (210- 46 31 424)

-Πέτρος  Νικολαρέας , Πρόεδρος Συλλόγου Πολιανιτών Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΩΝ  ( 210-67 21 258)

- ΠΑΛΛΑΚΩΝΙΚΗ,  Πρόεδρος : Ειρήνη Μουσταφέλλου- Αντωναράκου, Εκπαιδευτικός, Πρόεδρος Διεθνούς Ένώσεως Γυναικών Λακωνίας , « ΛΑΚΑΙΝΕΣ» ( τηλ. 210- 9582 613, 6944 777 184)

- Χρύσα Ταβουλάρη, δημοσιογράφος, από το Γύθειο  ( 6932- 289 558)

-Λεωνίδας Τζεφεράκος , Δικηγόρος , Υποστράτηγος ε.α. Από το Δρυμό Ανατολικής Μάνης ( 210-41 38 284)

-Αντώνης Φελούρης, Δημοσιογράφος, Γεν. Δντής, ΕΛΛΑΔΑ TV, Από τα Βάτα – Κότρωνα ( 37310- 82132/3)